Sociological Explanation of Factors Affecting Street Harassment: A Case Study of Women Living in Herat City, Afghanistan

Document Type : Research Paper

Authors

1 Associate Professor, Department of Social Sciences, Faculty of Literature and Humanities, University of Isfahan, Isfahan, Iran

2 Assistant Professor, Department of Social Sciences, Faculty of Literature and Humanities, University of Isfahan, Isfahan, Iran

3 Ph.D. Student in Social Sciences, Faculty of Literature and Humanities, University of Isfahan, Isfahan, Iran

Abstract

Introduction
Street harassment is a form of violence that women experience in various societies, hindering their ability to participate fully and freely in public spaces. Unfortunately, this type of persecution is prevalent in Afghanistan as well. Women in urban Afghan communities often face harassment from men based on factors, such as the distance they travel or the time they spend on the streets. Herat, one of the major cities in Afghanistan, has been plagued by street harassment against women and girls for many years. This research aimed to explore the factors that contributed to street harassment in Herat City, highlighting its significance as a pressing issue. The study held particular importance for women as they faced numerous obstacles in attaining their civil liberties with street harassment being a pervasive problem that has long been overlooked. To analyze this issue, the research drew upon Andre Michel's theories of gender stereotypes, Watson's examination of spatialized gender relations, and Ryan's concept of gender deprivation.
 
 
Materials and Methods
A cross-sectional survey was employed as the research method for this study. The statistical population comprised both single and married urban girls residing in Herat Province. The sample size was determined to be 350 individuals, who were selected using the non-probability (quota) sampling method. To ensure the validity of the questionnaire, the construct validity method and exploratory factor analysis were utilized. The results of the analysis revealed that the factors extracted in this research aligned with the researcher's theoretical expectations. Furthermore, the cases with suitable factor loadings were confirmed both theoretically and experimentally.
 
Discussion of Results & Conclusion
The majority of respondents (47.7%) fell within the age range of 16 to 21 years. The sample also consisted of both single individuals (48.6%) and married individuals (44.3%). The analysis revealed that areas with limited urban services experienced a higher average level of street harassment compared to those with more developed urban services. Specifically, individuals, who utilized rickshaws and flan-coach vehicles, reported a higher likelihood of experiencing street harassment with average scores of 3.07 and 2.90, respectively. On the other hand, those who used taxis reported the least amount of inconvenience. Furthermore, the study found that street disturbance was more prevalent on sidewalks (2.46), quiet streets (2.40), shopping centers and markets (2.38), crowded neighborhoods (2.26), and narrow alleys (2.10) compared to other locations. In contrast, playgrounds (1.56) and fields (1.57) experienced the least amounts of disturbance. Additionally, a positive and significant correlation was observed between the variable of social exclusion and street harassment with a correlation coefficient of 0.180 and a confidence level of 99%. Similarly, the analysis revealed a positive and significant correlation between the amount of women's clothing and street harassment with a correlation coefficient of 0.334 and a confidence level of 99%. In conclusion, the findings of this study highlighted the prevalence of street harassment in Herat City and shed light on various factors that contributed to its occurrence. The results emphasized the importance of addressing urban service disparities, promoting safer transportation options and creating inclusive public spaces to mitigate street harassment. Furthermore, the study underscored the need for social inclusion and challenged societal norms regarding women's clothing to combat street harassment effectively. Street harassment is a form of violence predominantly perpetrated by men against women in public spaces, encompassing verbal, physical, visual, and stalking behaviors. This type of violence has detrimental effects on women, including erosion of their sexual identity, feelings of shame and worthlessness, compromised personal security, infringement upon human dignity, pessimism towards the opposite sex, strain within familial relationships, disruption of social interactions, and moral corruption. Consequently, it is crucial to devise solutions in societies where women experience such harassment, ensuring the well-being of this vulnerable group and preventing their alienation from society. Given the diversity of societies, it is important to recognize that a one-size-fits-all solution is not applicable. Instead, solutions should be tailored to the specific cultural context and sensitivities of each society. By taking into account these factors, appropriate and effective measures can be proposed to address street harassment and safeguard the rights and dignity of women.
 

Keywords

Main Subjects


مقدمه و بیان مسئله

مزاحمت خیابانی[1] یکی از انواع خشونت‌هایی است که زنان در جوامع مختلف به اشکال متفاوت با آن مواجه‌اند. این پدیده با عناوینی مانند «مزاحمت غریبه‌ها»، «مزاحمت در عرصۀ عمومی» و «مزاحمت جنسی» بیان می‌شود و زنان را در تمام محیط‎‍ها، به‌ویژه مکان‎‍های عمومی آزار می‎‍دهد و از حضور فعال، همه‌جانبه و آزادانۀ آنها در عرصۀ عمومی (که باعث رشد شخصیت می‌شود و ایجادکنندۀ اعتماد به نفس است) جلوگیری می‌کند (لهسایی‌زاده و یوسفی‌نژاد، 134:1389).

در سال‎‍های اخیر، موارد متعددی از تحقیقات محققان علوم اجتماعی دربارۀ مزاحمت خیابانی بوده است. بسیاری از مزاحمت‏ها‌ در خیلی از موقعیت‏ها اتفاق می‌افتند، اما بیشتر محققان، این تجربیات را در محل کار یا مدرسه جویا می‏شوند؛ زیرا تحقیق‌کردن دربارۀ مزاحمت‏های جنسی در بیرون از این مکان‏ها، مشکل است (Farichild & Rudman, 2008: 340). به‌علاوه برخی تحقیقات،‌ مزاحمت جنسی‌ اعضای خانواده و اقوام و آشنایان را بررسی و افراد را کمتر به بیان مزاحمت توسط افراد غریبه ترغیب می‌کنند. تحقیقات مک میلان[2] (2005) و همکاران نشان داده است که مزاحمت غریبه‏ها خیلی شایع‏تر از مزاحمت افراد غیر غریبه است. علاوه بر این، آنان متوجه شدند که مزاحم غریبه، تأثیر معنی‏دار و ثابتی بر ترس زنان از مزاحمت افرادی دارد که غریبه نیستند‌. طبق گفتۀ آنان، مزاحمت غریبه، احساس امنیت زنان را در پیاده‏روی شبانه، استفاده از وسایل حمل و نقل عمومی، تنها راه‌رفتن در خیابان و تنها‌ماندن در خانه هنگام شب، ‌کاهش می‏دهد (Farichild & Rudman, 2008: 341).

در‌واقع مزاحمت‎‍های خیابانی ‌نوعی خشونت علیه زنان است و جنسیت زن را تحقیر می‌کند. این مزاحمت‎‍ها زنان را از داشتن آزادی و امنیت در جامعه محروم می‎‍کند و تأثیرات منفی بر آنها می‎‍گذارد. در سطح جهان، مزاحمت‎‍های خیابانی همواره قربانیان زیادی داشته‎‍‎‍ است؛ اما شدت و نوع این مزاحمت‎‍ها در جوامع مختلف، متفاوت است. بیش از 80‌درصد از زنان مصاحبه‌شده در کشورهای کانادا و مصر و 100‌درصدِ زنان در ایالات‌متحده، گفته‌اند‌ که در خیابان آنها را اذیت کرده و بهشان آزار رسانده‌اند. در کشور یمن، این رقم بیش از 90‌درصد اعلام شده است و حتی زنان متواضع و محجبه نیز از مزاحمت‌های خیابانی در امان نبوده‌اند (Kearl, 2011).

در کشور افغانستان هم این نوع مزاحمت‎‍ها وجود دارد. براساس تجربۀ‎‍ روزمره‎‍، زنان در جوامع شهری افغانستان به میزان مسافتی که طی می‎‍کنند و یا مدت‌زمان حضورشان در خیابان‎‍ها، معمولاً در مواجهه با مزاحمت‎‍های خیابانی از سوی برخی از مردان قرار می‎‍گیرند. در جامعۀ افغانستان، علاوه بر اینکه فرهنگ مردسالاری به‌شدت رواج دارد، مردان از حقوق زنان آگاهی ندارند و هرگونه ظلمی از طرف مردان بر زنان انجام می‌شود. این مزاحمت‎‍های خیابانی، یک معضل بزرگ برای زنان است و از ناهنجاری‎‍های اجتماعی در جامعۀ افغانستان به شمار می‎‍رود. شبکۀ تحلیل‎‍گران افغانستان دربارۀ مزاحمت‎‍های خیابانی در سال 1396، گزارش داده ‎‍است که دختران و زنان افغانستان، آزار و اذیت جنسی را در اماکن عمومی‌ به‌صورت مسکوت تحمل می‎‍کنند. این مزاحمت‎‍ها ‌ حیثیت آنان را زیر سؤال می‌برد و‌ به ایجاد محدودیت‎‍های بیشتر بر زندگی آنان منجر می‌شود (تحلیل‌گران افغانستان، 1396). پرونده‎‍هایی که (رادیو سلام وطن‎‍دار) در یکسری گزارش‎‍های اجتماعی خویش برای نیمۀ اول 2016 ارائه کرده است، بیانگر این ‎‍است که با افزایش حضور زنان و دختران در عرصۀ اجتماعی، مزاحمت‎‍های خیابانی‌شان هم افزایش ‌یافته ‎‍است.

 هرات ازجمله شهرهای بزرگ افغانستان است که سال‎‍های زیادی است زنان و دختران‌ آن در مواجه با آزار و اذیت خیابانی قرار می‌گیرند. مزاحمت‎‍های خیابانی که علیه زنان و دختران ساکن شهر هرات انجام می‌شود، به‌عنوان یک عمل بازدارنده عمل ‎‍می‌کند تا زنان و دختران نتوانند‌ فعالیت‎‍های اجتماعی خود را انجام دهند. این مزاحمان، احساس ترس را برای زنان به وجود می‌آورند و این ترس باعث قطع‌شدن ارتباطشان با محیط می‎‍شود. در چنین وضعی، فضاهای عمومی برای زنان جذاب نیست و نگرانی از رفت ‌و آمد در سطح خیابان و آزار و اذیت، در احساس ناامنی اجتماعی آنان مؤثر است. همچنین شهر هرات، سنتی و مذهبی است و زنانی که در آن در مواجه با آزار و اذیت قرار می‎‍گیرند، به‌خصوص اگر از طبقات مذهبی باشند، شکنندگی بیشتری خواهند داشت و یا به‌دلیل این فرهنگ سنتی، زنان و دخترانی ‎‍که مورد مزاحمت‎‍های خیابانی قرارگرفته‌اند، از طرف خانواده‎‍شان مجبور به ماندن در خانه و حتی ترک تحصیل و دیگر فعالیت‎‍های اجتماعی می‎‍شوند، یعنی آزار و اذیت خانوادگی آنها نیز چند برابر خواهد شد. در‌واقع ساختار فرهنگی هرات این‌گونه است که به‌جای مقصر‌دانستن مزاحم و متهم‌کردن او،‌ دختران را مقصر اصلی می‎‍دانند.

در این راستا، تحقیق حاضر عوامل مؤثر بر مزاحمت‌های خیابانی زنان شهر هرات را به‌عنوان یک مسئلۀ مهم بررسی می‌کند. این تحقیق برای زنان از اهمیت خاصی برخوردار است، به این دلیل که زنان هرات برای رسیدن به آزادی‎‍های مدنی خود، با انواع محدودیت‎‍ها مواجه‌اند. یکی از این محدودیت‎‍ها، همین مزاحمت‎‍های خیابانی است که همیشه نادیده گرفته ‌شده ‎‍است؛ بنابراین پژوهش حاضر در تلاش است عوامل مزاحمت خیابانی علیه زنان و دختران شهر هرات را شناسایی‌ و راه‌حل برای آ‌نها‌ ارائه کند. ضروری است چنین پژوهش‌هایی انجام شود تا به نتایج درستی برای ایجاد امنیت اجتماعی و نظم عمومی در سطح جوامع برسیم و از این طریق، از مزاحمت‎‍های خیابانی جلوگیری کنیم. در این صورت زنان هم با خیال راحت در اماکن عمومی رفت و آمد می‌کنند و می‌توانند در عرصه‎‍های اجتماعی، فعالیت و مشارکت داشته باشند.

 

پیشینۀ پژوهش

با بررسی پژوهش‌های انجام‌شده در زمینۀ مزاحمت‌های خیابانی، به‌طور کلی این تحقیقات به پنج گروه تقسیم می‌شوند. پژوهش‌هایی که علت ایجاد مزاحمت‌های خیابانی را بررسی ‌می‌کنند، تحقیقاتی که انواع مزاحمت، مثل مزاحمت‌های کلامی و فیزیکی را بررسی می‌کنند، مطالعاتی که با توجه به مکان، مزاحمت‌ها را شناسایی می‎‍کنند و درنهایت تحقیقاتی که‌ پیامدها و پیشگیری از مزاحمت‎‍ها را ارزیابی کرده‌اند. هر‌کدام از این دسته‌بندی‎‍ها نیز به چند زیرگروه دیگر تقسیم‌بندی می‎‍شود که در جدول زیر آمده است.

 

 

جدول1- دسته‌بندی تحقیقات پیشین

Table 1- Classification of previous research

دسته‌بندی پیشینه تحقیق

علت ایجاد مزاحمت‌های خیابانی

نوع پوشش و وضعیت ظاهری و محل زندگی زنان

لهسایی‌زاده و یوسفی‌نژاد (1389)، هاشمیان‌فر و گلستان (1393)، ثمودی پیله‌رود (1392)، سراج‌زاده و همکاران (1394)، چولکی (1395)، لاین لورد[3] (2009

فیرچیلد[4] (2010)

ضعف اجتماعی، فرهنگی و محیطی

صفاریان و همکاران‌ (1395)، حاتمی و همکاران (1393)، سحابی و همکاران (1388)، دهقانی و جلالی (1398)‌

 

باورهای جنسیتی

اوگن و بلک‌استون[5] (2012)، ویل وگت و استفورد[6] (2007)، لطفی خاچکی و ریاحی‌ (1394)، تینکلر[7] (2013)، صادقی فسائی و رجب لاریجانی (1390)، پینا و همکاران5 (2009)

نیازها و اختلالات جنسی

خادم‌الحسینی و شیرخانی (1393)، چولکی (1395)

 

نبود امنیت و‌ وجودنداشتن قوانین حمایتی

استرینگر6 (2007)، اباذری و همکاران (1387)، نجار نهاوندی و آهنگر سلابتی (1389)، مکتوبیان و خوراسگانی (1392)، ویرجینیا7 (2014)، گلی و همکاران (1394)، سراج‌زاده و همکاران (1394)، پوراحمد و همکاران (1395)، اکبری و میرمحمد‌تبار (1396)، عابدینی (1394)

انواع مزاحمت‎‍ها

 

کلامی و فیزیکی

نوبهار (1392)، نهاد تحقیقاتی حقوق زنان (1394)، شبانه (1397)، ویگاجیا و همکاران8 (2015)، کردی و حسینی نوذری (1394)، بیورانی (1395)، ایمان و همکاران (1390)

مکان مزاحمت‎‍ها

محل کار

رسولی (1395)، صادقی فسائی و رجب لاریجانی (1390)، کارل و همکاران9 (2014)، هیرش[8] (2015)، نیلسون و همکاران[9] (2017)

دانشگاه

گاهره و همکاران[10] (2017)، استفستروم[11] (2017)

مدارس

پاریش و همکاران[12] (2005)

وسایل نقلیه

قندهاری (1384)

پیامدهای مزاحمت خیابانی

ترک تحصیل و کار

غفاری (1394)، دیده‌بان حقوق بشر[13] (2016)

تأثیرات روانی

هانتر[14] (2012)، نهار و رئیویک[15] (2013)، فانی و زهاری[16] (2012) فیرچیلد و رودمن[17] (2008)

کاهش رضایت شغلی زنان

نئوپان و چنسی لیند[18] (2014)، میرکین و کمال شاه[19] (2014)

پیشگیری از مزاحمت‎‍ها

اصلاح فرهنگ و بهسازی فضای اجتماعی

پاک‌نهاد (1392)، مکارتیل فلین[20] (2016)، ایگ و ادیلیگ[21] (2012)، ایمان و همکاران (1390)

 

اقدامات سیاست‌گذاری

بکر[22] (2013)، دیلون و بکایا[23] (2014)، هاشیمان‌فر و گلستان (1393)، آلگاپار و ماریکان[24] (2014)، اوشینکو[25] (2002)، هانت و همکاران[26] (2007)

توانمندسازی زنان

صادقی فسائی و رجب لاریجانی (1390)، لنتون و همکاران[27] (1999)

 

 

گزارش‌های محدودی در افغانستان منتشر شده است که شامل گزارش‌های رسولی (1395)، نوبهار (1392)، شبانه (1397)، زهیر (1393) و غفاری (1394) است. طبق این گزارش‌ها و خبرها، مهم‎‍ترین پیامد منفی برای زنان افغانستان، ترک تحصیل و ترک کار است و بیشتر زنان از فعالیت‎‍های اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و حتی سیاسی عقب مانده‌اند. با این‌ حال به نظر می‎‍رسد که مزاحمت‎‍های خیابانی و جنسی در افغانستان زیاد است و با توجه به اینکه تحقیقات محدودی در داخل کشور به‌صورت نظرسنجی و مستندسازی انجام شده است و نمی‎‍توان به‌صورت دقیق تخمین زد که چه آماری از مزاحمت‎‍های خیابانی علیه زنان شهروند ساکن شهر هرات در دسترس است، این تحقیق علل مزاحمت‎‍های خیابانی علیه زنان شهروند ساکن شهر هرات را بررسی می‌کند و در مسیر پرکردن خلأ پژوهشی گام بر‌می‎‍دارد. برتری این تحقیق نسبت‌به دیگر پژوهش‎‍ها در سطح افغانستان این است که تمام اقشار و طبقات زنان ساکن شهر هرات را شامل می‎‍شود.

 

مبانی نظری

مزاحمت‎‍های خیابانی، نوعی از خشونت علیه زنان است که در فضای عمومی، خیابان، پیاده‎‍روها، بازار و کوچه و پس‌کوچه‌های شهرها ‌‌مشاهده می‌شود. این مسئلۀ اجتماعی منفور و ناهنجار، منوط و محدود به فرهنگ و سرزمین خاصی نیست، هر جایی که بشر هست و زیست می‌‎‍کند، این پدیده با شدت و ضعف موجود بوده و هست Logan, 2015)).

متغیر مزاحمت خیابانی و میزان پوشیدگی براساس نظریۀ کلیشه‎‍های جنسیتی تبیین می‌شود. میشل[28] (1376) در کتاب خود با عنوان کلیشه‎‍های تبعیض جنسی می‌نویسد: «مردان موجودات تصمیم‎‍گیر و اهل عمل هستند؛ اما زنان موجوداتی منفعل، وابسته و نظاره‎‍گر جلوه می‎‍کنند» (دشتی خویدکی و حسینی، 1392: 159). براساس تبیین‎‍های نظریۀ کلیشه‌های جنسیتی، مزاحمت جنسی در عرصۀ عمومی زمانی رخ می‎‍دهد که زنان پایشان را از مرزهای تعیین‌شده به‌وسیلۀ کلیشه‎‍های جنسیتی فراتر بگذارند و خارج از نقش‎‍های تعیین‌شده به‌وسیلۀ کلیشه‎‍های توصیفی رفتار کنند و از حوزۀ خصوصی، که قلمروی توصیفی آنهاست، خارج‌ و وارد عرصۀ عمومی شوند که مردان آن را قلمروی بلامنازع خود می‎‍شمارند‌. در این صورت مردان براساس کلیشه‎‍های تجویزی که در ذهن دارند، دست به ایجاد مزاحمت جنسی برای زنان می‎‍زنند تا «باید و نبایدهای» فراموش‌شدۀ زنان را به آنها یادآوری کنند، آنان را به حوزۀ خصوصی و خانگی بازگردانند و به این طریق، مزاحمت جنسی تفوق مردان و انفعال زنان را تقویت و تثبیت کنند (لهسائی‌زاده و یوسفی‌نژاد، 1389). هرچه زنان کلیشه‌های جنسیتی خود را بیشتر بپذیرند، بیشتر مورد مزاحمت قرار می‌گیرند. در فرهنگ مردسالار، راهبردی که مردها برای حفظ فاصله‌شان با جنس زن از آن بهره می‌برند، «تحکم» است و همین عنصر باعث ایجاد کلیشه‌های جنسیتی در سیر تاریخی خود شده ‎‍است. تعرض کلامی، لمس بدن زنان و... از شیوه‌هایی است که مردان به کار می‌برند تا زنان از جایگاه خود خارج نشوند. اگر جامعۀ زنان بخواهد کمی متفاوت فکر کند، فرهنگ مردسالار آن‌قدر فشار می‌آورد تا زنان را اصلاح کنند. این مسئله حتی برای زنان هم باورپذیر می‌شود و بسیاری از آ‌نها به نسل بعد از خود آموزش می‌دهند که اگر می‌خواهید اذیت نشوید و آزار نبینید، باید از کلیشه‌های خود خارج نشوید (آهنگر، 1397). با توجه به این نظریه، میزان پوشیدگی، نوعی قواعد اجتماعی قلمداد می‌شود که جامعه گونه‎‍ای از این پوشش و ظاهر را برای زنان مجاز می‎‍داند که اگر زنان پای خود را فراتر از این محدوده قرار دهند، دیگران به آنها آزار می‌رسانند. در افغانستان نیز به‌طور معمول، نوعی از پوشش برای زنان وجود دارد و نوع آرایش، رنگ مو، استفاده از پوشش‎‍های چسبیده، استفاده از روبند، استفاده از مانتو بدون چادر، نوع جوراب، مدل کفش و... نشان‌دهندۀ رعایت‌کردن یا نکردن این قواعد اجتماعی و بالطبع، ایجاد مزاحمت برای زنان است. در قرآن نیز‌ خداوند در آیۀ ۵۹ و ۶۰ سورۀ احزاب می‌فرماید: «اى پیامبر، به زنان و دخترانت و به زنان مؤمنان بگو پوشش‎‍هاى خود را بر خود فروتر گیرند. این براى آنکه شناخته شوند و مورد آزار قرار نگیرند، به احتیاط نزدیک‌تر است و خدا آمرزنده و مهربان است. اگر منافقان و کسانى که در دل‌هایشان مرضى هست، از کارهای خود دست برندارند، ما تو را علیه ایشان خواهیم برانگیخت، در آن‌وقت مدت کمی در مجاورت تو خواهند زیست» (قرآن کریم، سورۀ احزاب).

متغیر عوامل محیطی نیز براساس نظریۀ فضایی‌شدن روابط جنسیتی تبیین می‌شود. بر‌اساس رویکردهای مبتنی بر تأثیر محیط فیزیکی، استفاده از وسایل حمل‌ونقل و فضای عمومی بر امنیت اجتماعی زنان تأثیر می‌گذارد. واتسون و استریر[29] (2010) دیدگاه فضایی‎‍شدن روابط جنسیتی را مطرح کرده و گفته‌اند که شهرها و حومه‎‍ها، بیشتر روابط جنسیتی را به نفع مردان و به ضرر زنان می‎‍دانند. زنان هنگام استفاده از وسایل نقلیۀ عمومی خلوت، احساس ناامنی می‎‍کنند و هنگام عبور از خیابان‎‍های شلوغ و پرترافیک و قدم‌زدن در پارک، احساس خطر دارند. در برخی از مناطق علاوه بر مزاحمت‎‍های کلامی، زمینۀ خشونت و مزاحمت‎‍های بالاتر نیز برای زنان فراهم است‌ و این خطر برای زنانی بیشتر است که به کاری اشتغال دارند و بیشتر در بیرون از خانه‌اند؛ پس آنها در مواجهه با انواع آزار و اذیت‎‍های خیابانی قرار می‎‍گیرند (حاتمی و همکاران، 1393: 109). بنابراین به‌عنوان یک اصل کلیدی، برنامه‎‍ریزان شهری باید به این نکته توجه کنند که شهرها باید به‌گونه‎‍ای ساخته شوند تا حداقل نیازهایی از این قبیل را تأمین کنند، افراد بتوانند ببینند و دیده شوند، بشنوند و شنیده شوند، بتوانند کمک کنند یا فرار کنند و در‌نتیجه نباید در شهرها، محلی برای تحریک جرم و نا‌امنی وجود داشته باشد و بالعکس، باید همواره محیط را با مداخلات فیزیکی و اجتماعی منسجم و روح وحدت را در فضاهای عمومی شهری حاکم کرد (دهقانی و جلالی، 29:1398).  

درواقع ترس از خشونت مردانه در زنان، در قالب ترس از فضای مردانه نمود می‎‍یابد. با توجه به ویژگی‎‍های جسمی و روانی زنان در مقایسه با مردان، قلمروخواهی و میل به تصاحب فضا از سوی مردان، زنان را به عقب‌نشینی وا‌داشته است و این‌چنین فضا به‌واسطۀ کم‌رنگ‌شدن حضور زنان و غلبۀ مردان، در اصطلاح جنسیتی می‎‍شود. ترس زنان از خشونت فیزیکی، کلامی و غیرکلامی مردان، به‌ویژه در شرایط کالبدی، زمانی افزایش می‎‍یابد که رفتار جنس مخالف به بی‎‍نظمی گرایش یابد‌. این بی‎‍نظمی به شکل خشونت و مزاحمت برای زنان نمود می‎‍یابد (برومند و همکاران، 1395: 246). با توجه به این نظریه، عوامل وابسته به مکان‎‍هایی که ممکن است مزاحمت در آنها رخ دهد، نوع منطقۀ مسکونی، وسایل حمل و نقل عمومی ‌ استفاده‌شده و یا تراکم جمعیت محل مزاحمت است.

به‌منظور تبیین متغیر طرد اجتماعی نیز، از نظریۀ محرومیت جنسیتی نارایان[30] (1999) استفاده شده است. طرد اجتماعی باعث به حاشیه راندن زنان در جامعه می‎‍شود و به مفهوم فرآیندهای اجتماعی و نهادی است که حذف گروه‎‍های خاصی از مشارکت کامل را در زندگی اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و سیاسی از جوامع ‌شامل می‎‍شود. این مفهوم به‌عنوان دلیل به حاشیه راندن افراد یا گروه‎‍های اجتماعی، فراتر از تمرکز بر محرومیت درآمدی است (Gore and Figueiredo, 1997 به نقل از شالچی و قلی‌زاده، 1397). افراد زمانی از‌لحاظ اجتماعی مطرود محسوب می‌شوند که به‌لحاظ مکانی در یک جامعه ساکن باشند، اما در فعالیت‌های عادی شهروندان آن اجتماع مشارکت نداشته باشند (Flotten, 2006 به نقل از شالچی و قلی‌زاده، 1397). محرومیت جنسیتی یکی از سطوح طرد اجتماعی محسوب می‌شود؛ زیرا تصمیمات در سطح جامعه بیشتر به مردان واگذار می‌شود و زنان در مطالعات بررسی‌شده، خیلی کمتر از مردان دیده می‌شوند. مکان‎‍های عمومی نیز بیشتر تداعی‎‍گر نقش مردانه‌ و تصمیمات اجتماعی بیشتر در قلمروی مردان و خارج از محدودۀ زنان است. هرچه یک جامعه به این عقاید پایبندتر باشد، میزان محرومیت زنان و آزار آنان در جامعه بیشتر خواهد بود؛ بنابراین در جوامعی که زنان دچار محرومیت و طرد اجتماعی می‎‍شوند، بیشتر از سوی مردان مورد آزار و اذیت قرار می‌گیرند Narayan et al.,) 1999). براساس این نظریات، تنگناهایی در زندگی زنان و در عرصه‎‍های جامعه و خانواده وجود دارد که به‌سبب نابرابری‎‍های جنسیتی، گزینه‎‍های در دسترس آنان را محدود می‌کند و به آنها اجازۀ انتخاب نمی‎‍دهد. این تنگناها شامل ‌مشورت‌نکردن با آنها،‌ اعتمادنداشتن به زنان، روابط اجتماعی ضعیف، نادیده گرفته شدن و... است که باعث طرد زنان در جامعه می‌شود و این اتفاق، موجبات مزاحمت‎‍ مردان را برای زنان‌ فراهم می‎‍آورد.

با توجه به مبانی نظری ارائه‌شده، مدل مفهومی پژوهش به‌صورت زیر طراحی شد. مزاحمت خیابانی با چهار بعد کلامی، فیزیکی، بصری و تعقیبی به‌عنوان متغیر وابسته، میزان پوشیدگی زنان، طرد اجتماعی و عوامل محیطی، به‌عنوان متغیرهای مستقل در مدل زیر آمده است.

 

 

 

شکل1- مدل مفهومی پژوهش

Fig 1- Conceptual model of the research

 

 

روش پژوهش

روش پژوهش حاضر، پیمایشی است. این پژوهش به‌صورت مقطعی انجام شده است و بر‌اساس ماهیت داده‌ها کمّی و از‌نظر هدف، پژوهشی کاربردی است. جامعۀ آماری پژوهش را کلیۀ دختران مجرد و زنان متأهل شهری ولایت هرات تشکیل می‎‍دهند. برآورد جمعیت ساکن ولایت هرات به تفکیک واحد اداری، شهری، روستایی و جنس سال 1397 تعداد 270000 نفر است. حجم نمونۀ این تحقیق با استفاده از نرم‌افزار Sample Power، با در نظر گرفتن ضریب همبستگی برای جامعۀ ‎‍آماری 0.15، آلفای 0.05 و توان 0.808 تعداد 350 نفر به دست آمد. روش نمونه‎‍گیری این تحقیق غیراحتمالی (سهمیه‎‍ای) است که برای هر‌یک از طبقات با زیرگروه‌های جامعۀ مطالعه‌شده، سهمیه‎‍ای در نظر گرفته می‎‍شود. شهر هرات شامل 15ناحیه است. به علت اینکه جمعیت هرکدام از این ناحیه‎‍ها مشخص نیست، برای هر ناحیه به‌جز ناحیۀ (پنجم)، سهم مساوی داده‌ شده ‎‍است. ناحیۀ پنجم به‌لحاظ ظاهری وسیع‎‍تر از دیگر ناحیه‎‍هاست و سهم بیشتری را به خود اختصاص داده‎‍ است. از هر ناحیه زنان 16 سال به بالا انتخاب می‎‍شوند. دلیل انتخاب این سن، این است که‌ 16 سالگی مرحلۀ دوم نوجوانی است. در این مرحله دختران ‌ توانایی جسمانی، عقلی و عاطفی دارند، تغییرات جسمی در آنها به وجود می‎‍آید و بدنشان ظاهر زنانه پیدا می‎‍کند. دختران دوست دارند در این سن مستقل باشند و در خیابان زیاد گشت‌وگذار کنند، ولی احتمال مورد مزاحمت قرار گرفتن آنها زیاد است. ابزار گردآوری داده‎‍های این تحقیق، پرسش‌نامۀ محقق ساخته است. برای تجزیه‌وتحلیل داده‎‍های این تحقیق از نرم‌افزار spss و از آمارهای توصیفی و آمارهای تحلیلی، شامل ضرایب همبستگی پیرسون، تحلیل واریانس و رگرسیون چندگانه استفاده‌ شده است.

 

روایی پایایی

برای تعیین روایی پرسش‌نامه در این پژوهش، از روش روایی سازه استفاده شد. اعتبار سازه بر این مطلب تأکید می‎‍کند که آزمون تا چه اندازه سازۀ نظری است و‌ صفت مدنظر را اندازه می‎‍گیرد. اعتبار سازه مبتنی است بر ساختن فرضیه‎‍هایی دربارۀ مفاهیم مورد سنجش، آزمون این فرضیه‎‍ها و تعیین همبستگی آنها با سنجش اولیه. این سنجش مستلزم سه اقدام اساسی است: در ابتدا سازندۀ آزمون باید صفت مدنظر را به دقت تحلیل کند، در مرحلۀ بعد، به چگونگی ارتباط صفت با متغیرهای دیگر‌ توجه و بعد از‌طریق آزمایش معلوم کند که آیا این روابط فرضی واقعاً وجود دارند یا خیر.

برای بررسی روایی سازه از روش تحلیل عاملی اکتشافی استفاده شد. به‌منظور بررسی ساختار عاملی، تحلیل عاملی به شیوۀ مؤلفه‌های اصلی به کار برده شد. قبل از اجرای تحلیل عاملی لازم است کفایت نمونه‌برداری و معناداری اطلاعات موجود در ماتریس همبستگی، بررسی شود.‌ شاخص KMO شاخصی از کفایت نمونه‌گیری است که کوچک‌بودن همبستگی جزئی بین متغیرها را بررسی و از این طریق مشخص می‌کند که آیا واریانس متغیرهای پژوهش، تحت تأثیر واریانس مشترک برخی عامل‌های پنهانی و اساسی قرار دارد یا خیر. آزمون بارتلت بررسی می‌کند که چه هنگام ماتریس همبستگی‌ از‌نظر ریاضی ماتریسی واحد (همانی) است. اگر ماتریس همبستگی واحد یا یکه (همانی) باشد، برای شناسایی ساختار (مدل عاملی) نامناسب است. حالت دوم زمانی است که ماتریس همبستگی بین متغیرها، ماتریسی یکه یا واحد نباشد‌ که در این صورت ارتباط معنی‌داری بین متغیرهاست و بنابراین امکان شناسایی و تعریف عامل‎‍های جدید بر‌اساس همبستگی متغیرها وجود دارد.

 

 

جدول2- نتایج آزمون‎‍های پایایی و روایی پرسش‌نامه

Table 2- The results of reliability and validity tests of the questionnaire

 

متغیر

تعداد گویه

آلفای کرونباخ

بار عاملی

KMO

آزمون بارتلت

درجۀ آزادی

احتمال معناداری

1

مزاحمت‎‍ خیابانی

51

0.752

0.674

702.5

24

0.001

2

طرد اجتماعی زنان

9

0.874

0.654

699.3

8

0.021

3

محیط فیزیکی

12

0.812

0.661

687.5

10

0.025

4

میزان پوشیدگی

11

0.791

0.695

687.4

9

0.001

 

 

 

با توجه به نتایج جدول فوق، مقدار آزمون KMO برای متغیر وابستۀ مزاحمت خیابانی برابر با (674/0) به دست آمده و بین صفر تا یک است و هرچقدر به یک نزدیک‌تر باشد، به همان مقدار، پایایی نمونه بالاتر است. نتیجۀ آزمون بارتلت برابر با (5/702) در سطح خطای (001/0) به دست آمده است. برای متغیرهای مستقل نیز مقدار آزمون KMO و مقدار آزمون بارتلت با سطح خطای کمتر از 05/0 و معنادار به دست آمده است؛ درنتیجه تفکیک عامل‎‍ها به‌درستی انجام شده است و سؤال‌های مندرج در هر عامل، با همدیگر همبستگی دارند. به‌طور خلاصه، عامل‎‍های استخراج‌شده در این مطالعه، منطبق با انتظارات نظری محقق است و گویه‎‍ها با بار عاملی مناسب از‌لحاظ نظری و تجربی ‌تأییدشدنی است. ‌

 

تعریف نظری و عملیاتی متغیرها

مزاحمت‎‍ خیابانی: مزاحمت‎‍های خیابانی به هرگونه ایجاد مشکل و دردسر‌ از جانب مردان برای زنان اطلاق می‎‍شود. ایجاد مزاحمت تنها از سوی پسران اتفاق نمی‎‍‎‍افتد، مردان متأهل و مسن نیز به انجام این قبیل کارها مبادرت می‎‍ورزند. ایجاد مزاحمت‎‍ها برحسب اتفاق و به‌خودی‌خود رخ نمی‎‍دهد، چه‌بسا ممکن است مسائل اجتماعی، فرهنگی و پایگاه اجتماعی فرد ‌ در آن دخیل باشد (‌ثمودی پیله‎‍رود، 1392: 3). به‌منظور عملیاتی‌کردن، متغیر مزاحمت خیابانی به چهار بعد کلامی، فیزیکی، بصری و تعقیبی تقسیم شد که برای هر بُعد، گویه‎‍هایی طراحی شد تا متغیر به‌طور کامل سنجیده شود.

طرد اجتماعی زنان: طرد اجتماعی زنان به معنای تأکید بر وجه رابطه‎‍ای محرومیت است که به معنای‌ مشارکت‌نکردن افراد در فعالیت‎‍های رایج جامعه است (فیروزآبادی و همکاران، 1395: 230). عملیاتی‌کردن متغیر با گویه‎‍هایی دربارۀ ‌ مشورت‌نکردن با زنان،‌ اعتمادنکردن به زنان، روابط اجتماعی ضعیف و نادیده گرفته شدن سنجیده شد.

میزان پوشیدگی زنان: پوشش یک امر طبیعی برای انسان‎‍ها و از ممیزات او نسبت‌به دیگر موجودات است. آرایش هم رفتاری است که از تمایل انسان به خودآرایی یا ظاهرآرایی نشئت می‎‍گیرد (آدمیان و همکاران، 1391). به‌منظور عملیاتی‌کردن متغیر، از گویه‎‍های مربوط به میزان پوشیدگی، مانند استفاده از پوشش‎‍های چسپیده، روبند، مانتوی بدون چادر، نوع جوراب، مدل کفش، نوع آرایش، رنگ مو و... استفاده شد.

عوامل محیطی: مجموعه عواملی که با توجه به موقعیت، امکان انجام عمل بزهکارانه را میسر می‎‍‌کند، هیچ‎‍کس بدون وجود فرصت‎‍های محیطی، که امکان انجام عمل مجرمانه را میسر می‌کند، قادر به بزهکاری نیست (‌فلسون و کلارک، 1388: 4). به‌منظور عملیاتی‌کردن متغیر از گویه‎‍های مربوط به استفاده از وسایل حمل و نقل عمومی، نوع منطقۀ مسکونی و تراکم جمعیت محل مزاحمت استفاده شد.

 

 

 

جدول‌ 3- گویه‌های مربوط به متغیرها

Table 3- Items related to variables

متغیر

ابعاد

گویه‌ها

مزاحمت‎‍ خیابانی

کلامی

متلک‌گفتن، تهدید‌کردن، سوت‌زدن، شوخی‌کردن‎‍های بی‌مورد، تقاضای جنسی، تمجید و قربان و صدقه رفتن

فیزیکی

لگدزدن، بدن را لمس کردن، تنه‌زدن (شانه‌زدن)، گرفتن دست بدون رضایت، در آغوش گرفتن ناگهانی

بصری

چشم‌چرانی، چشمک‌زدن، نگاه‎‍های شهوت‌آلود و آزار‌دهنده، نمایش آلت تناسلی

تعقیبی

تعقیب‌کردن، ممانعت از عبور، بوق‌زدن با ماشین، روشن و خاموش‌کردن چراغ ماشین، نامه‌دادن، شماره تلفن دادن

طرد اجتماعی زنان

‌ مشورت‌نکردن با زنان،‌ اعتمادنکردن به زنان، روابط اجتماعی ضعیف، نادیده گرفته شدن

عوامل محیطی

استفاده از وسایل حمل و نقل عمومی

ماشین شخصی، تاکسی، مینی‌بوس، ملی بس، ریکشا، فلانکوچ، موتور

نوع منطقۀ مسکونی

خدمات شهری بیشتر، خدمات شهری متوسط و پایین

تراکم‌ جمعیت محل مزاحم

محله‎‍های پرجمعیت، رستوران، خیابان شلوغ، پیاده‌رو، خیابان خلوت، پارک، مراکز خرید، دانشگاه، زمین بازی، کوچۀ تنگ و...

میزان پوشیدگی

استفاده از پوشش‎‍های چسپیده، روبند و مانتوی بدون چادر، نوع جوراب، مدل کفش، نوع آرایش، رنگ مو و...

       

 

 

 

 

یافته‌های پژوهش

نتایج جدول زیر نشان می‎‍دهد‌ بیشترین درصد پاسخگویان 16 تا 21 سال (47.7درصد) هستند. همچنین تعداد مجردها (48.6درصد) و متأهل‎‍ها (44.3درصد) بیشتر از دیگر موارد است. دیپلم (42.6) و لیسانس (38.3) هم به ترتیب بیشترین میزان تحصیلات را به خود اختصاص داده‌‌اند.

 

 

جدول4- فراوانی مربوط به متغیرهای جمعیت‌شناختی

Table 4- Frequencies related to demographic variables

سن

فراوانی

درصد

وضعیت تأهل

فراوانی

درصد

تحصیلات

فراوانی

درصد

16-21 سال

167

7/47

مجرد

170

6/48

ابتدایی

53

1/15

22-27 سال

101

9/28

متأهل

155

3/44

دیپلم

149

6/42

28-33 سال

33

4/9

مطلقه

10

9/2

لیسانس

134

3/38

34-39 سال

24

9/6

همسر فوت‌شده

12

4/3

فوق لیسانس

12

4/3

40 و بالاتر

25

1/7

بدون پاسخ

3

9/0

دکتری

2

6/0

جمع

350

100

جمع

350

100

جمع

350

100

 

 

با توجه به جدول زیر، میانگین به دست آمده از متغیر وابسته نشان می‎‍دهد میانگین بُعد مزاحمت تعقیبی با میانگین (86/1) بالاتر از دیگر ابعاد است؛ بعد از آن به ترتیب، مزاحمت کلامی و بصری بالاترین میانگین را دارند. میانگین مزاحمت فیزیکی نیز 32/1 و پایین‌تر از دیگر ابعاد است.

 

 

جدول5- نتایج آزمون مقایسۀ میانگین ابعاد متغیر مستقل و وابسته

Table 5- The results of the comparison test of the average dimensions of the independent and dependent variables

متغیرها

تعداد گویه

میانگین

واریانس

انحراف معیار

متغیر وابسته

مزاحمت کلامی

21

75/1

114/1

25/3

مزاحمت فیزیکی

17

32/1

874/0

68/3

مزاحمت بصری

5

70/1

654/0

3/3

مزاحمت تعقیبی

8

86/1

145/1

14/3

 

برای بررسی رابطۀ سن و تحصیلات با میزان مزاحمت خیابانی، از ضریب اسپیرمن استفاده شده و نتایج در جدول زیر آمده است:

 

 

جدول6- آزمون همبستگی متغیر سن و تحصیلات با میزان مزاحمت خیابانی

Table 6- Correlation test of age and education variable with the amount of street disturbance

متغیر مستقل

ضریب همبستگی اسپیرمن

سطح معنی‌داری

سن

0.162

0.012

تحصیلات

0.017-

0.794

 

 

 

با توجه به جدول فوق، متغیر سن با متغیر مزاحمت‎‍ خیابانی با ضریب همبستگی اسپیرمن (0.162) و در سطح اطمینان 95‌درصد همبستگی دارد و این همبستگی مثبت، مستقیم و معنادار است؛ اما رابطۀ متغیر تحصیلات با متغیر مزاحمت معنادار نیست؛ بنابراین فقط تفاوت میانگین مزاحمت خیابانی برای متغیر سن محاسبه و در جدول زیر آمده است.

 

 

جدول7- آزمون تفاوت میانگین مزاحمت خیابانی بر‌اساس رده‌های سنی

Table 7- Average difference test of street harassment based on age groups

متغیر مستقل

میانگین مزاحمت خیابانی بر‌حسب رده‌های سنی

میانگین

انحراف استاندارد

16-21 سال

6.1625

3.53578

22-27 سال

7.7234

3.04943

28-33 سال

6.0323

3.34150

34-39 سال

7.9565

3.12582

40 و بالاتر

7.8800

3.41955

جمع

6.8438

3.42997

 

 

جدول فوق نشان می‌دهد میزان مزاحمت خیابانی برای گروه 34 تا 39 سال بیشتر از دیگر گروه‌هاست. بعد از آن گروه 40 سال به بالا و 22 تا 27 سال بالاترین و گروه 16 تا 21 سال، کمترین میزان مزاحمت را تجربه کرده‌اند.

فرضیۀ 1: بین عوامل محیطی و مزاحمت خیابانی برای زنان، رابطه وجود دارد.

برای بررسی متغیر عوامل محیطی، ابتدا‌ سه مؤلفۀ استفاده از وسایل حمل و نقل عمومی، نوع منطقۀ مسکونی و تراکم جمعیت محل مزاحمت بررسی شد. نوع منطقۀ مسکونی به سه قسمت با خدمات شهری بیشتر، متوسط و کمتر تقسیم شد. همچنین استفاده از انواع وسایل حمل‎‍و‎‍نقل و مکان‎‍های عمومی بررسی شد که در آن برای زنان مزاحمت ایجاد می‎‍شود‌. نتایج به ترتیب در جداول زیر آمده است.

 

 

 

 

 

جدول8- آزمون تفاوت میانگین ابعاد مختلف عوامل محیطی

Table 8- Mean difference test of different dimensions of environmental factors

منطقۀ مسکونی

مزاحمت خیابانی

تعداد

میانگین

آزمون F

سطح معنی‌داری

منطقۀ مسکونی

خدمات شهری بیشتر

87

1.18

7.040

0.001

خدمات شهری متوسط

81

1.06

خدمات شهری کمتر

75

0.83

وسیلۀ نقلیۀ ‌استفاده‌شده

ماشین شخصی

239

2.26

 

 

 

2.874

 

 

 

 

0.00

تاکسی

241

2.15

مینی‌بوس

239

2.40

ملی بس[31]

240

2.60

ریکشا[32]

239

3.07

فلانکوچ[33]

240

2.90

موتور

240

2.40

تراکم جمعیت محل مزاحمت

محله‎‍های پرجمعیت

241

2.26

 

5.602

 

0.00

رستوران‎‍ها

241

1.68

فست‎‍‌فودها

241

1.70

خیابان‎‍های شلوغ

240

2.07

پیاده‌روها

241

2.46

خیابان‎‍های خلوت

240

2.40

پارک‌ها و فضای سبز

238

2.02

مراکز خرید و بازار

241

2.38

محوطۀ دانشگاه

228

1.70

میدان‎‍ها

241

1.57

زمین‎‍های بازی

238

1.56

کوچه‎‍های تنگ

241

2.10

 

مزاحمت خیابانی

عوامل محیطی

ضریب پیرسون

سطح معناداری

0.312

0.00

 

 

با توجه به جدول بالا، میانگین مزاحمت در مناطق با خدمات شهری کمتر، بیش از دیگر مناطق است‌ و هر‌چه به‌سمت مناطق با خدمات شهری بیشتر می‌رویم، میزان مزاحمت کمتر می‌شود. با توجه به آزمون F، تفاوت میانگین مزاحمت خیابانی با توجه به وسیلۀ نقلیۀ‌ استفاده‌شده معنادار است. طبق جدول بالا، کسانی که از وسایل نقلیۀ ریکشا و بعد از آن فلانکوچ استفاده می‎‍کنند، به ترتیب با میانگین 3.07 و 2.90 بیشتر با مزاحمت خیابانی مواجه می‌شوند. کمترین مزاحمت نیز مربوط به استفاده از تاکسی است. همچنین با توجه به آزمون F، تفاوت میانگین مزاحمت خیابانی با توجه به تراکم جمعیت معنادار است. با توجه به جدول بالا، میزان مزاحمت خیابانی به ترتیب در پیاده‎‍روها (2.46)، خیابان‎‍های خلوت (2.40)، مراکز خرید و بازار (2.38)، محله‎‍های پر‌جمعیت (2.26) و کوچه‎‍های تنگ (2.10) بیشتر از دیگر مکان‎‍هاست. در زمین‎‍های بازی (1.56) و میدان‎‍ها (1.57) نیز کمترین میزان مزاحمت رخ داده است.

به‌طور کلی متغیر عوامل محیطی با متغیر مزاحمت‎‍های خیابانی با ضریب همبستگی (0.312) و در سطح اطمینان 99‌درصد همبستگی دارد، این همبستگی‎‍ مثبت و مستقیم و معنادار است و این فرضیه‎‍ تأیید می‎‍شود.

فرضیۀ 2: بین طرد اجتماعی زنان و مزاحمت خیابانی برای آنها، رابطه وجود دارد.

به‌منظور بررسی رابطۀ بین متغیرهای طرد اجتماعی و مزاحمت خیابانی، از آزمون همبستگی پیرسون استفاده شده و نتایج آزمون در جدول زیر آمده است.

 

 

جدول9- آزمون همبستگی متغیر طرد اجتماعی با متغیر مزاحمت‌‎‍های خیابانی

Table 9- Correlation test of social exclusion variable with street harassment variable

                  وابسته

مستقل

مزاحمت‎‍های خیابانی

ضریب پیرسون

سطح معنی‌داری

طرد اجتماعی

0.180

0.005

 

 

همان‌طور که داده‎‍های جدول فوق نشان می‎‍دهد، متغیر طرد اجتماعی، با متغیر مزاحمت‎‍های خیابانی، ضریب همبستگی (0.180) و در سطح اطمینان 99‌درصد همبستگی دارد، این همبستگی‎‍ مثبت و مستقیم و معنادار است و این فرضیه‎‍ تأیید می‎‍شود.

فرضیه 3: بین میزان پوشیدگی زنان و مزاحمت خیابانی برای آنها، رابطه وجود دارد.

 

 

جدول10- آزمون همبستگی متغیر میزان پوشیدگی با متغیر مزاحمت‌‎‍های خیابانی

Table 10- Correlation test of the variable of the amount of clothing with the variable of street disturbances

وابسته

مستقل

مزاحمت‎‍های خیابانی

ضریب همبستگی پیرسون

سطح معنی‌داری

میزان پوشیدگی

0.334

0.000

 

 

همان‌طور که داده‎‍های جدول فوق نشان می‎‍دهد، میزان پوشیدگی زنان با متغیر مزاحمت‎‍های خیابانی، با ضریب همبستگی (0.334) و در سطح اطمینان 99‌درصد همبستگی دارد، این همبستگی‎‍ مثبت و مستقیم و معنادار است و این فرضیه‎‍ تأیید می‎‍شود. با توجه به ضرایب به دست آمده، بیشترین همبستگی، متغیر وابستۀ مزاحمت‎‍های خیابانی با متغیر مستقل میزان پوشیدگی زنان است.

 

 

تحلیل رگرسیون

در این تحقیق از رگرسیون چند متغیره برای تعیین اثر متغیرهای مستقل بر متغیر وابسته، استفاده ‌شده است. جدول زیر تحلیل رگرسیون چند متغیره برای تبیین مزاحمت‎‍های خیابانی است.

 

 

جدول11- خلاصۀ مدل رگرسیون 4 متغیرۀ مستقل بر‌ مزاحمت‌های خیابانی

Table 11- Summary of the regression model of 4 independent variables on street disturbances

ضریب همبستگی چندگانه R

ضریب تعیین

ضریب تعیین تعدیل‌شده

F

سطح معناداری

0.492

0.273

0.218

16.54

0.000

 

 

داده‎‍های جدول حاکی از آن است که ضریب همبستگی چندگانه (R)، معادل 0.492 است، یعنی متغیرهای طرد اجتماعی، عوامل محیطی و میزان پوشیدگی زنان به‌طور هم‌زمان، با ضریب 0.492 با مزاحمت‌های خیابانی رابطۀ همبستگی دارند. ضریب تعیین معادل 0.273 و حاکی از آن است که 27.3‌درصد از واریانس وابسته، یعنی مزاحمت‎‍های خیابانی در نمونۀ‌ بررسی‌شده به‌وسیلۀ واریانس متغیرهای مستقل طرد اجتماعی، عوامل محیطی و میزان پوشیدگی زنان تبیین می‎‍شود. نسبت F حاکی از آن است که برای آزمون معناداری ضریب تعیین، معادل 16.54 محاسبه شد که در سطح اطمینان 99‌درصد معنادار (Sig=0.000) بوده است.

 

 

جدول12- ضرایب تأثیر مدل تبیین‌کنندۀ مزاحمت‎‍‌های خیابانی

Table 12- Effect coefficients of the explanatory model of street disturbances

متغیرهای مستقل

ضریب تأثیر غیراستاندارد

ضریب تأثیر استاندارد (Beta)

مقدار آزمون تی

)T- value(

سطح معنی‌داری )sig(

B

انحراف معیار

ثابت (constant)

46.3

19.382

 

2.390

.018

طرد اجتماعی زنان

0.372

0.308

0.073

1.208

.228

عوامل محیطی

1.121

0.260

0.242

4.231

.000

میزان پوشیدگی

1.128

0.265

0.258

4.259

.000

سن

1.412

0.314

0.046

2.45

048.

تحصیلات

1.254-

0.685

0.106-

1.874-

065.

وضعیت تأهل

0.541

0.328

0.081

1.658

198.

 

 

برای فهم دقیق‎‍تر شدت و جهت تأثیرات متغیرهای مستقل بر وابسته، از داده‎‍های جدول بالا کمک گرفته ‌شده است. یافته‎‍های جدول فوق نشان می‎‍دهد‌ از بین متغیرهای مستقل وارد‌شده در مدل رگرسیونی، اثر متغیرهای عوامل محیطی و میزان پوشیدگی به‌لحاظ آماری معنادار بوده است. این در حالی است که متغیر طرد اجتماعی تأثیر معناداری بر مورد مزاحمت‌های خیابانی قرار‎‍ گرفتن نداشته‎‍ است و یا اینکه همپوشانی ندارند. ضریب تأثیر استاندارد (بتا)، جهت و شدت تأثیر متغیرهای مستقل بر وابسته را نشان می‎‍دهد. متغیر میزان پوشیدگی قوی‌ترین پیش‌بینی‌کنندۀ در مواجهۀ مزاحمت خیابانی قرار گرفتن است و متغیر عوامل محیطی در ردۀ بعدی قرار دارد.

 

 

تحلیل مسیر

تحلیل مسیر علاوه بر بیان اثر مستقیم، اثر غیر مستقیم و اثر کل هر‌یک از متغیرهایی مستقل را برای متغیرهای وابسته نشان می‎‍دهد. نتایج تحلیل مسیر نشان می‎‍دهد‌ اثر مستقیم سن بر متغیر وابسته، یعنی مزاحمت‎‍های خیابانی یک اثر ضعیف است و اثر مستقیم سن بر میزان پوشیدگی زنان معنادار است، یعنی زنان شهر هرات در سنین متفاوت، میزان پوشیدگی و وضعیت ظاهری‌شان متفاوت است. اثر مستقیم میزان پوشیدگی بر مزاحمت‎‍های خیابانی و نیز اثر مستقیم عوامل محیطی بر مزاحمت‎‍های خیابانی معنادار است.

 

 
   

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

شکل2- نمودار تحلیل مسیر

Fig 2- Path analysis diagram

 

 

بحث و نتیجه‌

مزاحمت‎‍های خیابانی یک معضل بزرگ برای زنان است و ازجمله ناهنجاری‎‍های اجتماعی در جامعۀ افغانستان به شمار می‎‍‎‍رود. افغانستان ازجمله کشور‎‍هایی است که فرهنگ مردسالاری در آن رواج دارد و هر ظلمی از طرف مردان برای زنان انجام می‎‍گیرد. هرات از شهرهای بزرگ افغانستان است که سال‎‍های زیادی است زنان و دختران در آن، در مواجهه با آزار و اذیت خیابانی قرار می‎‍گیرند و این آزار و اذیت جنسی را در اماکن عمومی‌ به‌صورت خاموش تحمل می‎‍کنند. این تحقیق از این جهت برای زنان ‌هرات اهمیت خاصی دارد که زنان بخش عمدۀ عابران پیاده را تشکیل می‎‍دهند، از وسایل نقلیۀ عمومی استفاده می‎‍کنند، بیشتر از مردان به بازار می‎‍روند‌ و همچنان در عرصه‎‍های اجتماعی دیگر هم حضور دارند. زمانی‎‍ که زنان مورد مزاحمت قرار می‎‍گیرند و یا در فضای عمومی احساس ناامنی می‎‍کنند، کمتر در عرصه‎‍های اجتماعی فعالیت خواهند داشت؛ بنابراین اهمیت توجه به این موضوع ما را بر آن داشت تا مزاحمت‎‍های خیابانی علیه زنان ساکن شهر هرات را بررسی کنیم.

در این پژوهش با توجه به مبانی نظری، سه متغیر اصلی طرد اجتماعی، پوشش ظاهری و عوامل محیطی را تعریف کردیم. طبق نظریات مطرح‌شده، پوشیدگی و ظاهر زنان نوعی قواعد اجتماعی قلمداد می‌شود و جامعه نوعی پوشش و ظاهر را برای زنان مجاز می‎‍داند که اگر زنان پای خود را فراتر از این محدوده قرار دهند، مورد آزار قرار می‌گیرند. همچنین واتسون و استریر (2010) دیدگاه فضایی‌شدن روابط جنسیتی را مطرح کرده‌اند که عوامل محیطی در شهرها و حومه‎‍ها، بیشتر روابط جنسیتی را به نفع مردان و به ضرر زنان می‎‍دانند. از طرفی، دیدگاه طرد اجتماعی به این نتیجه می‎‍رسد در جوامعی که زنان دچار محرومیت و طرد اجتماعی می‎‍شوند، بیشتر در مواجهه با آزار و اذیت از سوی مردان قرار می‌گیرند.

ماتریس ضرایب همبستگی متغیرهای مستقل اصلی تحقیق با متغیر وابستۀ آن نیز نشان داد‌ بیشترین همبستگی متغیر وابسته (مزاحمت‎‍های خیابانی) با متغیر مستقل، میزان پوشیدگی زنان و عوامل محیطی است. به‌طور کلی متغیر میزان پوشیدگی زنان و عوامل محیطی، بالاترین اثر کل را به‌صورت فزاینده بر میزان مزاحمت‎‍های خیابانی داشته است و قوی‌ترین و مهم‎‍ترین پیش‌بینی‌کنندۀ میزان مزاحمت‎‍های خیابانی در جامعۀ آماری است، طرد اجتماعی زنان در ردۀ‎‍ بعدی تأثیر مستقیم بر میزان مزاحمت‎‍های خیابانی قرار دارد. نتایج پژوهش با تحقیقات هانتر (2012)، گلی و همکاران (1394)، ثمودی پیله‌رود (1392)، زهیر (1393)، چولکی (1395) و لهسایی‌زاده و یوسفی‌نژاد (1389)، حیدری چروده (1389)، هاشمیان‌فر و گلستان (1393)، نئوپان و چنسی لیند (2014)، گاردنر[34] (1995)، اوگن و بلک‌استون (2012)، گروبر و بجورن[35] (1982)، اکبری و میر‌محمد‌تبار (1396) و نوبهار (1392) همخوانی دارد.

مزاحمت‎‍های خیابانی‌ نوعی خشونت علیه زنان است که بیشتر از سوی مردان و به‌صورت کلامی، فیزیکی، بصری و تعقیبی در خیابان‎‍ها یا در مکان‎‍های عمومی نسبت‌به زنان اعمال می‎‍شود‌ و پیامدهای منفی ازجمله تخریب هویت جنسی، احساس شرم و بی‌ارزشی، سلب‌شدن امنیت فردی، خدشه به حیثیت و منزلت انسانی، بدبینی به جنس مخالف، ایجاد تنش در درون خانواده، آشفتگی در روابط اجتماعی، ترویج فساد اخلاقی و ... را برای زنان قربانی به وجود می‎‍آورد؛ بنابراین باید در جوامعی که این‌چنین مزاحم زنان‌ و باعث دور‌شدن آنها از اجتماع می‌شوند، راهکارهایی را اندیشید تا این قشر مهم و حساس آسیب نبینند. با توجه به اینکه جوامع با هم متفاوت‌اند، یک‌راه حل برای تمام جوامع صدق نمی‎‍کند. در‌واقع باید فرهنگ و حساسیت‎‍های جامعه را مدنظر قرار داد و مطابق با آن، راه‌حل پیشنهاد کرد. برای حل معضل مزاحمت‎‍های خیابانی در افغانستان، به‌خصوص شهر هرات، چند نکتۀ اساسی وجود دارد:

  • فرهنگ‌سازی و آموزش قشر جوان در مدارس، دانشگاه‌ها و مؤسسات دولتی؛
  • توجه دولت به شکاف‎‍های عمیق فرهنگی و وجود خرده‌فرهنگ‌های معارض در جامعه؛
  • لغو حاکمیت ارزش‎‍های زن‌ستیز در جامعه؛‎‍
  • ایجاد نهادهاى مدنى حمایت از زنان؛
  • مبارزه با بی‎‍سوادى در کشور و ایجاد زمینه‎‍های آموزشی بیشتر و بهتر برای زنان و مردان؛
  • برخورد جدی پلیس با افراد مزاحم؛
  • استفاده‌نکردن زنان از لباس‎‍های نامناسب، آرایش‎‍های غلیظو غیرمتعارف در جامعه؛
  • ایجاد امنیت در تمام نقاط شهر هرات برای زنان و مردان؛
  • نظارت غیر اجتماعی (مانند دوربین‌های مدار‌بسته)؛
  • انجام پژوهش‌هایی با محوریت جرم‌شناسی (مزاحمان خیابانی) به‌جای قربانی‌شناسی.

البته با توجه به فرهنگ سنتی حاکم بر جامعۀ افغانستان و به‌خصوص بعد از حاکم‌شدن طالبان و سیاست‌های زن‌ستیز آنان، این راهکارها به میزان کمی‌ عملیاتی می‌شود.

 

 

[1] Street harrasment

[2] Macmillan

[3]. Lynn Lord

[4]. Fairchild

[5]. Uggen & Blackstone

[6]. Vogt & Stafford

[7]. Tinkler

  1. Pina et al.
  2. Stringer
  3. Virginia
  4. Vega-Gea et al.
  5. Karl et al.
  6. Hersch

12.Nielsen et al.

  1. Gaihre et al.
  2. Stafstrom
  3. Parish et al.
  4. Human Rights Watch
  5. Hunter
  6. Nahar & Reeuwijk
  7. Funny & Zahari
  8. Fairchild & Rudman
  9. Neupane & Chesney-Lind
  10. Merkin and Kamal Shah
  11. Mccarthy Flynn
  12. Ige & Adeleke
  13. Bakker
  14. Dhillon & Bakaya
  15. Alagappar and Marican
  16. Oshynko
  17. Hunt et al.
  18. Lenton et al.

[28] Michel

[29] Watson & Strayer

[30] Narayan

[31] اتوبوس ملی

[32] ریکشاها، گونه‌ای از وسایل حمل و نقل با نیروی انسان‌اند. گاریچی در ریکشاها، گاری دوچرخی را می‌کشد که یک یا دو نفر در آن نشسته‌اند.

[33] خودروی ون مسافربری

[34] Gardner

[35] Gruber and Bjorn

آدمیان، م.؛ عظیمی هاشمی، م. و صنعتی شرفی، ن. (1391). تحلیل جامعه‌شناختی سبک پوشش زنان. زن و جامعه، 3(4)، 161- 186.
آهنگر، ا. (1397). قوانین برای حمایت از قربانیان مزاحمت جنسی نداریم. https://www.khabaronline.ir.
اباذری، ی.ع.؛ صادقی فسایی، س. و حمیدی، ن. (1387). احساس ناامنی در تجربۀ زنانه از زندگی روزمره. زن در توسعه و سیاست (پژوهش زنان)، 6(1)، 75-103.
اکبری، ح. و میرمحمد‌تبار، ا. (1396). احساس ناامنی زنان در فضاهای شهری در شهر مشهد. جامعه‎‍شناسی ایران، 18(1)، 69-98.
ایمان، م.ت.؛ یوسفی، ا. و حسین‎‍زاده، م. (1390). زنان، مزاحمت و واکنش: بررسی تجربۀ دختران دانشجو دربارۀ مزاحمت‎‍های خیابانی و واکنش به آن. جامعه‎‍شناسی ایران، 12(3)، 1-23.
برومند، م. و رضایی، س. (1395). ارزیابی عملکرد بوستان‌های زنان در ارتقای عدالت جنسیتی در شهرهای اسلامی، نمونۀ موردی: بوستان مادر آزادگان، منطقۀ 15 شهر تهران. پژوهشنامۀ زنان، 7(2)، 45-61.
بیورانی، س. (1395). بررسی تأثیر وضعیت خانوادگی بر مزاحمت جنسی (خیابانی). پایان‌نامۀ کارشناسی‌ارشد، رشتۀ جامعه‌شناسی، گروه علمی جامعه‌شناسی، دانشگاه پیام نور، مرکز تهران- غرب.
پاک‎‍نهاد، ا. (1392). تحلیل حقوقی- جرم‎‍شناختی مزاحمت جنسی. پژوهشنامۀ حقوق کیفری، 4(2)، 7-33.
پوراحمد، ا.، آروین، م. و رحیم‎‍پور، ن. (1395). ارزیابی احساس امنیت زنان در فضاهای شهری مطالعۀ موردی: منطقۀ یک شهر اهواز. مطالعات شهری، 6(23)، 53-68.
تحلیل‌گران افغانستان. (1396). آزار واذیت زنان درافغانستان: پدیده‌ای پنهان که در بسیاری از قوانین به آن اشاره شده است. https://www.afghanistan-analysts.org/dari pashto/reports/rights-freedom/
ثمودی پیله‎‍رود، ف. (1392). بررسی عوامل فرهنگی و اجتماعی خشونت نمادین پسران علیه دختران با تکیه بر مزاحمت‎‍های خیابانی (منطقۀ صادقیه). پایان‌نامۀ کارشناسی‌ارشد، گرایش جامعه‌شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران مرکزی، دانشکدۀ روان‌شناسی و علوم اجتماعی، گروه علوم اجتماعی.
چولکی، غ.ر. (1395). «ررسی عوامل مؤثر بر مزاحمت‎‍های خیابانی زنان. مطالعات و امنیت انتظامی، 6(1)، 15- 38.
حاتمی، ع.؛ احمدی، ب. و اسماعیلی، ع. (1393). بررسی عوامل مرتبط با میزان احساس امنیت اجتماعی شهروندان موردمطالعه: زنان شهر کرمانشاه. پژوهش‎‍های راهبردی مسائل اجتماعی ایران، 4(3)، 103- 121.
حیدری چروده، م. (1389). تحلیل جامعه‌شناختی تأثیر رفتار قربانیان خشونت و ارتباط آن با رفتار خشونت‌آمیز علیه آنان. بررسی مسائل اجتماعی ایران، 1(2)، 55-79.
خادم‌الحسینی، ا. و شیرخانی، ح. (1393). بررسی محدودیت‎‍های حضور زنان در فضاهای عمومی شهری (مطالعۀ موردی: شهر شاهین‌شهر). مطالعات جامع شناختی شهری، 10، 165-192.
دشتی خویدکی، م. و حسینی، س.ح. (1392). بررسی مقایسه‎‍ای میزان پذیرش کلیشه‌های جنسیتی و رابطۀ آن با میزان دینداری: مطالعۀ زنان و مردان بالای 20 سال. مطالعۀ زن و خانواده، 3(2)، 151- 183.
دهقانی، ح. و جلالی، ز. (1398). بررسی شرایط محیطی و روابط اجتماعی مؤثر بر مزاحمت و آزار جنسی به زنان در شهر اصفهان با توجه به نقش پلیس در پیشگیری. دانش انتظامی اصفهان، 6(22)، 27-52.
رسولی، خ. (1395). بیش از نصف زنان خبرنگار افغان با آزار جنسی روبه‌رویند.
https://www.darivoa.com/a/afghanistan-women.../3285484.html
زهیر، ا. (1393). پوشیدن لباس آهنی یک دختر، کابل: پژواک.
سحابی، ج.؛ فیضی، ع. و صمدی بگه جان، ج. (1388). بررسی تأثیر عناصر اجتماعی بر امنیت اجتماعی در شهر سنندج. پژوهشنامۀ علوم اجتماعی، 3(3)، 155-182.‌
سراج‌زاده، س.ح.؛ جواهری، ف. و رحمتی، ا. (1394). پوشش زنان و احساس امنیت در فضاهای عمومی. مطالعات اجتماعی ایران، 9(2)، 135-159.
شالچی، س. و قلی‌زاده، ص. (1397). تجربۀ طرد اجتماعی زنان در سکونتگاه‌های غیررسمی (مورد مطالعه: محلۀ اسلام‌آباد تهران‌). مطالعات جامعهشناختی شهری، 8(27)، 64 – 94.
شبانه. (1397). خیابان آزاری خشونت است، گزارش: هشت صبح..
صادقی فسائی، س. و رجب لاریجانی، م. (1390). استراتژی‎‍های توانمندسازی زنان در مقابله با آزارهای جنسی در محیط کار. مطالعات زنان، 5(3)، 71-98.
صفاریان، م.؛ مرادی، گ. و نریمانی، م. (1395). بررسی عوامل جامعه‌شناختی مؤثر بر میزان مزاحمت‌های خیابانی، موردمطالعه شهر کرمانشاه. زن و جامعه، 7(1)، 221-232.
عابدینی، س. (1394). بررسی عوامل تأثیرگذار بر خشونت خیابانی علیه زنان، با استفاده از روش‎‍شناسی مشارکتی معطوف به کنش، PAR. انسان‎‍شناسی، 13(22)، 12-92.
غفاری، ه. (1394). خیابان‌آزاری باید جرم پنداشته شود، تهران: پژواک.
فلسون، م. و کلارک، ر.و. (1388). فرصت و بزهکاری، نگرشی کاربردی برای پیشگیری از بزهکاری. ترجمۀ محسن کلانتری و سمیه قزلباش، نشر آذرکلک.
فیروزآبادی، س.ا.؛ فرضی‌زاده، ز. و دانش‌پور، ز. (1395). بررسی وضعیت طرد اجتماعی زنان روستایی، مورد مطالعه: روستای چمران از توابع بخش نوبران در شهرستان ساوه. بررسی مسائل اجتماعی ایران، 7(1)، 229- 260.
قرآن کریم، سورۀ احزاب، آیۀ 59 و 60.
قندهاری، پ. (1384). مزاحمت‌های جنسی در ایران. مرکز تحقیقات زن و خانواده، 2، 122- 132.
کردی، ح. و حسینی نوذری، س.ع.ا. (1394). تجربۀ انواع آزار جنسی زنان. رفاه اجتماعی، 15(5)، 7-30.
گلی، ع.؛ قاسم‌زاده، ب.؛ فتح بقالی، ع. و رمضان‌مقدم واجاری، ی. (1394). عوامل مؤثر در احساس امنیت اجتماعی زنان در فضاهای عمومی شهری (مطالعۀ موردی: پارک ائل گلی تبریز). مطالعات راهبردی زنان (کتاب زنان)، 18(69)، 97-136.
لطفی خاچکی، ط. و ریاحی، م.ا. (1394). تحلیل اجتماعی مزاحمت‌های خیابانی و واکنش‌های انفعالی دختران نسبت‌به آن، مطالعۀ موردی: دانشجویان دختر دانشگاه مازندران. رفاه اجتماعی، 16(60)، 143-165.
لهسایی‏زاده، ع.ا. و یوسفی‏نژاد، ا. (1389). رابطۀ بین پذیرش هنجارهای جنسیتی و تجربۀ مزاحمت‏های خیابانی: مطالعۀ موردی دانشجویان دختر دانشگاه شیراز. جامعه‏شناسی، 5(2)، 133-147.
مکتوبیان، م. و خوراسگانی، ع. (1392). چگونگی آزار جنسی زنان در محیط کار: به‌کارگیری روش‌شناسی کیفی نظریۀ داده‌بنیاد برای بررسی احساس ناامنی زنان در محیط کار. پژوهش‎‍های راهبردی مسائل اجتماعی ایران، 3(1)، 61-78.
میشل، آ. (1376). پیکار با تبعیض جنسیتی، ترجمۀ محمدجعفر پوینده، تهران: نگاه.
نجار نهاوندی، م. و آهنگر سلابی، ا. (1389). بررسی جامعه‌شناختی احساس امنیت جنسی زنان. بررسی مسائل اجتماعی ایران، 1(3)، 231-261.
نهاد تحقیقاتی حقوق زنان و اطفال. (1394). مشارکت زنان در روند صلح گزارش پژوهشی. چاپ اول، کابل افغانستان.
نوبهار، آ. (1392). مستند زنی در خیابان. گزارش ویژۀ tv1، کابل.
هاشمیان‌فر، س.ع. و گلستان، ز. (1393). جرم‌شناسی مزاحمت جنسی و خیابانی علیه زنان و دختران در شهر اصفهان. علوم اجتماعی، 8(27)، 195-210.
 
References
Abazari, Y. A., Sadeghi Fasaie, S., & Hamidi, N. (2008). Feeling insecure in the feminine experience of everyday life. Women in Development and Policy (Women's Research), 16(1), 75-103. [In Persian].
Abdini, S. (2015). Investigating the influential factors of street violence against women using participatory action-oriented methodology, PAR. Journal of Anthropology, 13(22), 12-92. [In Persian].
Adamian, M., AZami Hashemi, M., & Sanati Sharafi, N. (2012). Sociological analysis of women's dress style. Women and Society, 3(4), 161-186. [In Persian].
Ahangar, A. (2019) We have no laws to protect victims of sexual harassment, (2020). [In Persian]
Akbari, H., & Mir Mohammad Tabar, A. (2017). Women's sense of insecurity in urban spaces in Mashhad. Iranian Journal of Sociology, 18(1), 69-98, [In Persian].
Alagappar, P. N., & Marican, S. (2014). The issue of sexual harassment legislation in a mainstream newspaper in Malaysia. Social and Behavioral Sciences, 155, 167-177.
Analysts of Afghanistan. (2017). Harassment of women in Afghanistan: a hidden phenomenon that has been mentioned in many laws. https://www.afghanistan-analysts.org/dari pashto/reports/rights-freedom [In Persian].
Bakker, K. (2013). Eliminating sexual harassment of adolescent girls in Bangladesh: a comparative analysis of multi level strategies. Capstone Collection, 25(9), 1-52.
Boroumand, M., & Rezaei, S. (2016). Evaluation of women's park performance in promoting gender equity in islamic cities, Case Study: Mother Azadegan Boustan, District 15 of Tehran. Journal of Women's Research, 7(2), 45-61. [In Persian]
Bourani, S. (2016). Investigating the impact of family status on sexual harassment (street). MSc. Thesis, Department of Sociology, Payame Noor University, Tehran-Gharb, Iran. [In Persian].
Chuleki, G. R. (2016). Investigating the factors affecting women's street harassment. Quarterly Journal of Security and Information Studies, 6(1), 87-104, [In Persian].
Dashti Khovidaki, M., & Hosseini, S. H. (2013). A comparative study of the acceptance of gender stereotypes and its relationship with the level of religiosity: a study of women and men over 20 years of age. Scientific Journal of Women and Family Studies, 2(6), 151-183, [In Persian].
Dehghani, H., & Jalali, Z. (2019). Investigating the environmental conditions and social relations affecting harassment and sexual harassment of women in Isfahan city, considering the role of the police in prevention. Isfahan Police Science Quarterly, 6(22), 27-52, [In Persian].
Dhillon, M., & Bakaya, S. (2014). Street harassment: a qualitative study of the experience of young women in Delhi. University of Delhi, India.
Fairchild, K., & Rudman, L. (2008). Everyday stranger harassment and women' objectification. Article in Social Justice Research, 21(3), 338-357.
Fairchild, K. (2010). Context effects on women's perceptions of stranger harassment. Article in Sexuality & Culure, 14(3),191-216.
Felson, M., & Clark, R.V. (2009). Opportunity and misdemeanor, a practical approach to the prevention of delinquency. Translated by Mohsen Kalantari and Somayeh Ghezelbash, Azar Kalak Publication. [In Persian]
Firouzabadi, S. A., Farzizadeh, Z., & Daneshpour, Z. (2016). Investigation of social exclusion status of rural women under study: Chamran village of Nobran district in Saveh city. Iran Social Issues Review, 7(1), 229-260, [In Persian].
Funny, H., & Zahari, I. (2012). Sexual harassment: a predictor to job satisfaction and work stress among women employees. Procedia- Social and Behavioral Sciences, 65, 723-730.
Gaihre, S., Shrestha, P., Gaihre, S., Regmi, S., & Shrestha, P. (2017). Experience of sexual harassment among nursing students in clinical setting in private nursing colleges in Kathmandu Valley. Global Journal of Medicine, 7(3), 1-9.
Ghandehari, P. (2005). Sexual harassment in Iran. Center for Women and Family Research, 2, 122-132. [In Persian].
Gardner, C. (1995). Passing by: Gender and public harassment. University of California press.
Ghafari, H. (2015). Azari street should be considered a crime, Tehran: Pajhwok. [In Persian]
Goli, A. (2019) Women and security in urban public spaces (Case study: Azadi Park, Shiraz). Historical Sociology, 3(2), 97-136. [In Persian].
Gruber, J. E., & Bjorn, L. (1982). Blue- collar blues: the sexual harassment of women autoworkers. Work and Occupations, 9(3), 2-9.
Hashemian Far, S. A., & Golestan, Z. (2014). Criminology of sexual and street harassment against women and girls in Isfahan city. Social Sciences, 8(27), 195-210, [In Persian].
Hatami, A., Ahmadi, B., & Esmaili, A. (2015). Investigating the factors related to the level of feeling of social security among the studied women of Kermanshah city. Strategic Research on Social Problems in Iran, 4(3), 103-121, [In Persian].
Heidari Choroodeh, M. (2010). Sociological analysis of the impact of violence victims' behavior and its relation to violent behavior against them. Journal of Social Issues of Iran, 1(2), 55-79. [In Persian].
Hersch, J. (2015). Sexual harassment in the workplace. ZA World of Labor, 188, 1-10.
Human Rights Watch. (2016). Afghan women are "sexually harassed" in security institutions. https://asiapacific.unwomen.org/
Hunt, C., Davidson, M. J., Fielden, S., & Hoel, H. (2007). Sexual harassment in the workplace: A literature review. The Centre for Equality and Diversity at Work, Manchester Business School, University of Manchester, 4(14), 12-31.
Hunter, M. (2012). Street harassment in Istanbul. Co- Site Leader of Hollaback Istanbul, 2(12), 55-69.
Ige, A. Y., & Adeleke, I. A. (2012). Evaluating the role of culture on sexual harassment: The case of Nigerian organisations. Sage Jornals, 21(1), 151-165.
Iman, M. T., Yousefi, E., & Hosseinzadeh, M. (2011). Harassment and reaction women: Investigating the experience of student girls about street harassment and reaction to it. Iranian Journal of Sociology, 12(3), 63-93, [In Persian].
Khadem Al-Hosseini, A., & Shirkhani, H. (2014). Investigating the limitations of women's presence in urban public spaces (Case Study: Shahinshahr City). Urban Sociological Studies, 10(4), 165-192, [In Persian].
Karl, A., Sheppard, L., Baskerville & Watkins, M. (2014). Social sexual behavior at work. Research in Organizational Behavior, 34, 1-50. DOI: 10, 1016/j.riob. 2014, 02, 001.
Kearl, H. (2011). Street harassment of women: It's a bigger problem than you think. Christian Science Monitor, located on: https://www.csmonitor.com/Commentary/Opinio n/2011/0418/Street-harassment-of-women-It-s-abigger-problem-than-you-think. https://www.csmonitor.com/Commentary/Opinion/2011/0418
Kurdi, H., & Hosseini Nozari, S. A. A. (2015). Experiencing all kinds of sexual harassment of women. Social Welfare Scientific-Research Quarterly, 15(5), 7-30. [In Persian].
Lehsaizadeh, A. A., & Yousefinejad, E. (2010) The relationship between accepting gender norms and experiencing street harassment: A case study of female students of Shiraz University. Sociology, 5(2), 133-147, [In Persian].
Lenton, R., Smith, M. D., Fox, J., & Morra, N. (1999). Sexual harassment in public places: Experiences of canadian women. Canadian Review of Sociology. 36 (4), 517-540.
Lotfi Khachki, T., & Riahi, M. I. (2015). Social analysis of street harassment and passive reactions of girls towards it, case study: female students of Mazandaran University. Social Welfare Scientific-Research Quarterly, 16(60), 143-165. [In Persian].
Logan, L. S. (2015). Street harassment: Current and promising avenues for researchers and activists. Sociology Compass, 9 (3), 196-211.
Lynn Lord, T. (2009). The relationship of gender-based public harassment to body image, self- esteem, and avoidance behavior. Indiana University of Pennsylvania.
Maktobian, M., & Rabbani Khorasgani, A. (2013). How women are sexually harassed in the workplace: applying the qualitative methodology of Foundation Data Theory to investigate women's feelings of insecurity in the workplace. Strategic Research on Social Problems in Iran, 3(1), 61-78, [In Persian].
Mccarthy, F. J. (2016). It stops now: ending sexual harassment and violence in third level education. The national women's council of Irleand.
Merkin, R. S., & Kamal Shah, M. (2014). The impact of sexual harassment on job satisfaction, turnover intentions and absenteeism: Findings from Pakistan compared to the United States. Springer Plus a Springer Open Journal, 3(215), 1-13.
Michel, A. (1997) Fight against gender discrimination, translated by Mohammad Jafar Poindeh, Tehran: Negah. [In Persian]
Narayan, D. (1999). Bonds and bridegs: Social capital and poverty, World Bank. Policy Research Working Paper.
Nahar, P., & Reeuwijk, M. V. (2013). Contextualising sexual harassment of adolescent girls in Bangladesh. Article in Reproductive Health Matters, 21(41), 78-86.
Najar Nahavandi, M., & Ahanger Selabi, A. (2010). Sociological investigation of women's sense of sexual security. Iranian Journal of Social Issues, 1(3), 231-261.[In Persian].
Neupane, G., & Chesney-Lind, M. (2014). Violence against women on public transport in Nepal: Sexual harassment and the spatial expression of male privilege. International Journal of Comparative and Applied Criminal Justice, 38(1), 23-38.
Nielsen, M. B. D., Susie, K., & Per., T. A. (2017). Sexual harassment in care work- Dilemmas and consequences: A qualitative investigation. International Journal of Nursing Studies, 70, 122-130.
Nobahar, A. (2013). Documentary women on the street. TV1 Special Report, Kabul. [In Persian]
Oshynko, N. A. (2002). No Safe place: The legal regulation of street harassment, Doctoral dissertation, University of British Columbia.
Paknahad, A. (2013) Legal Criminological Analysis of Sexual Harassment. Journal of Criminal Law, 4(2), 7-23. [In Persian].
Parish, W., Das, A., & Laumann, E. O. (2005). Sexual harassment in urban China. Harassment Paper, 35(4), 11-25.
Pina, A., Gannon, T. A., & Saunders, B. (2009). An overview of the literature in sexual harassment: Perpetrator, theory and treatment issues. Aggression and Vionlent Behavior, 14(2), 126-138.
Pourahmad, A., Arvin, M., & Rahimpour, N. (2016). Evaluation of women's sense of security in urban spaces, Case Study: District 1 of Ahvaz City. Journal of Urban Studies, 6(23), 53-68. [In Persian].
Rasouli, K. (2016) More than half of Afghan women journalists face sexual harassment, https://www.darivoa.com/a/afghanistan-women.../3285484.html  [In Persian]
Sadeghi Fasai, S., & Rajab Larijani, M. (2011). Strategies to empower women in dealing with sexual harassment in the workplace. Journal of Women's Studies, 5(3), 71-98. [In Persian].
Safarian, M., Moradi, G., & Narimani, M. (2016). Investigating the sociological factors affecting the amount of street disturbances studied in Kermanshah city. Women and Society Scientific-Research Quarterly, 7(1), 221-232. [In Persian].
Sahabi, J., Faizi, A., & Samadi, Bege Jan, J. (2009). Investigating the impact of social elements on social security in Sanandaj city. Research Journal of Social Sciences, 3(3),155-182. [In Persian].
Shalchi, S., & Qolizadeh, S. (2018). The experience of social exclusion of women in informal settlements (case study: Islamabad area of Tehran). Urban Sociological Studies, 27, 64-94. [In Persian]
Samoudi Pilaroud, F. (2013) Investigating the cultural and social factors of symbolic violence of boys against girls based on street harassment (Sadeghieh area). Department of Social Sciences, Faculty of Psychology and Social Sciences, Islamic Azad University, Central Tehran Branch, Tehran, Iran. [In Persian]
Shabana. (2018) Azari Street is violence, report: Hasht Sob.[In Persian].
Sirajzadeh, S. H., Javaheri, F., & Rahmati, E. (2015). Covering women and feeling safe in public spaces. Iranian Journal of Social Studies, 9(2), 135-159. [In Persian].
Stafstrom, S. (2017). Sexual harassment in academia. an international research review. SE-101 38 Stockholm, Sweden.
Stringer, S. M. (2007). Sexual harassment and assault in the New York city subway system. Publisher: Office of the Manhattan Borough President, New York, N.Y.
Tinkler, J. E. (2013). How do sexual harassment policies shape gender beliefs? An exploration of the moderating effects of norm adherence and gender. Social Science Research, 42(5), 1269–1283.
Uggen, C., & Blackstone, A. (2012). Sexual harassment as a gender expression of power. Downloaded from asr.sagepub.com at Serials Records. University of Minnesota Libraries on December 28, 2012.
Vega-Gea, E., Ortega-Ruiz, R., & Sánchez, V. (2015). Peer sexual harassment in adolescence: dimensions of the sexual harassment survey in boys and girls. International Journal of Clinical and Health Psychology, 16(1), 47-57.
Verses 59 and 60 of Surah Ahzab of the Holy Quran. (Hijab). [In Persian]
Virginia, R. (2014). Unsafe and harassment in public spaces: a national street harassment report. National Sexual Violence Resource Center – A division of Respect Together. https://www.nsvrc.org/publications/reports/
Viol Vogt, D., & Stafford, J. (2007). Attitudes toward women and tolerance for sexual harassment among reservists. Violence Against Women, 13(9), 879-900.
Watson, J. M., & Strayer, D.L. (2010). Supertaskers: Profiles in extraordinary multitasking ability. Psychonomic Bulletin & Review, 17, 479–485. https://doi.org/10.3758/PBR
Women's and Children's Rights Research Institute. (2015). Women's participation in peace process research report. First Edition, Kabul Afghanistan [In Persian].
Zuhair, A. (2014). Wearing iron clothes of a girl, Kabul: Pajhwok. [In Persian].