تلویزیون و هویت دینی (مطالعه­ موردی: دانشجویان دانشگاه مازندران )

نویسندگان

1 دانشگاه مازندران

2 گروه علوم اجتماعی دانشگاه مازندران

چکیده

      محمداسماعیل ریاحی، دانشیار گروه علوم اجتماعی دانشگاه مازندران *   توحید علیزاده، کارشناس ارشد جامعه شناسی دانشگاه مازندران   معصومه اشتیاقی، کارشناس ارشد جامعه شناسی دانشگاه مازندران   مهرداد کاظمیان، کارشناسی ارشد پژوهشگری اجتماعی دانشگاه مازندران     چکیده   با اذعان به نقش رسانه­ها در شکل دهی و یا تغییر هویت افراد، مقاله حاضر به بررسی رابطه بین تلویزیون و هویت دینی دانشجویان دانشگاه مازندران پرداخته است. شناسایی وضعیت هویت دینی دانشجویان از یک سو و میزان و نوع استفاده دانشجویان از تلویزیون به مثابه کالایی فرهنگی از سوی دیگر و نیز ارتباط میان میزان و نوع استفاده از تلویزیون با هویت دینی دانشجویان، از مهمترین اهدافی بود که در پژوهش حاضر دنبال شد. در این پژوهش با به کارگیری روش پیمایش، از پرسشنامه به عنوان ابزار گردآوری داده‌ها استفاده شد و پرسشنامه محقق ساخته در میان 373 نفر دانشجو که به عنوان نمونه آماری، با روش نمونه­گیری خوشه­ای چند مرحله­ای انتخاب شده بودند، توزیع گردید.   یافته­های توصیفی تحقیق مؤید سطح نسبتاً بالای هویت دینی در میان دانشجویان دانشگاه مازندران بوده است؛ اگر چه بین ابعاد گوناگون هویت دینی تفاوت­هایی مشاهده شده است؛ چنانکه بعد اعتقادی دارای بیشترین میانگین (61/4 از 5) بوده و بعد مناسکی کمترین میانگین (63/3 از 5) را به خود اختصاص داده است. همچنین، یافته­ها گویای آن است که میزان مصرف تلویزیون در بین دانشجویان در حدی پایین‌تر از متوسط (میانگین 37/2 از 5) است. نتایج تحلیلی پزوهش حاضر گویای این واقعیت است که بین میزان مصرف تلویزیون با همه ابعاد هویت دینی و همچنین دینداری کل دانشجویان، رابطه مثبت و معناداری وجود دارد؛ اگرچه، از میان ابعاد چهارگانه هویت دینی، بعد اعتقادی دارای بیشترین شدت رابطه (213/0) با میزان استفاده از تلویزیون بوده است. همچنین، بین ابعاد چهارگانه هویت دینی با انواع برنامه­های تلویزیونی، رابطه‌ای مثبت و معنادار مشاهده شده است، لیکن از میان ابعاد هویت دینی، بعد پیامدی دارای بیشترین شدت رابطه (513/0) با برنامه­های صرفاً مذهبی بوده است. بعد اعتقادی نیز دارای بیشترین شدت رابطه (321/0) با سایر برنامه­ها بود. بر مبنای نتایج پژوهش حاضر، چنین به نظر می‌رسد که هر چه میزان تماشای برنامه­های صرفاً مذهبی افزایش یابد، می‌توان به موازات آن افزایشی را در بعد پیامدی هویت دینی به انتظار نشست.  

کلیدواژه‌ها

موضوعات


عنوان مقاله [English]

Television and Religious Identity (Case Study: Students of Mazandaran University)

نویسندگان [English]

  • Mehrdad Kazemian 1
  • Masoumeh Eshtiaghi 1
  • Tohid Alizadeh 1
  • Mohammad Esmaeil Riahi 2
1 University of Mazandaran, Iran
2 Department of Social Sciences, University of Mazandaran, Iran
چکیده [English]

Introduction
One of the features of society and even the human nature is to seek safety and comfort in religion. Fear of death and sufferings, make humans in need of faith in God. As one of the most important social institutions in formulating meaning of life, religion has always had a special place. It is a social as well as divine phenomenon, and as it is mentioned in the holy books, it is sent to save humanity from life's difficulties and tragedies. According to the socio-cultural structure of Iranian society, religious identity has a prominent place among other forms of identities (national, ethnic, gender, etc.). With the development of communication technologies and the emergence of mass media such as newspapers, television and cinema, different aspects of our social activities are affected by these phenomenon. Indeed, it is an agreed-upon fact that in the cotemporary world, the formation of our personality and social identity has been assigned to mass media. In this regard, television has undoubtedly a prominent position. According to Giddens, the advent of television strongly influenced everyday-life patterns, because many people adjust their activities around certain television programs. The entrance of television into Iranian society is almost a new event, but even in this short time, its deep and lasting effects on social relationships and the Iranian-Islamic identity can be seen clearly. The TV provide us with an overall framework and attitude towards social life, and influence our social identity, specially our religious identity. Due to its importance in providing this framework, we need to evaluate its consequences and impacts on social relationships. From this perspective, not only is the TV a mere entertainment provider, but also an active information and communication tool which has lasting effects on reproduction of culture and collective identity of the society. Thus, any study of television effects on religious identity is important. In addition, to identify the rate and type of television usage among students as a young group of society, and its relation to their identity, can help planners and policy makers to design strategies and policies specifically for this group. Because of the complexity of the issue, to examine the effects of television on religious identity, it seems that only one theory is insufficient to explain the issue completely. Therefore, a combined theoretical framework was used in this study to explain the effects of television, on religious identity. The main objectives of this study were to ascertain: 1) the students’ religious identity, 2) the rate and type of television consumption as a cultural commodity, and 3) and the relationship between rate and type of television consumption with religious identity of students.


Materials & Methods
The study has been conducted via survey method. Research population included 12962 formally enrolled students of Mazandaran University, of whom 373 individuals were selected by means of multi-stage cluster sampling method, to fill a self-administered questionnaire. A 14-item scale is used to measure the rate and type of television consumption. Also, a 4 dimensional scale with 26 items was applied to measure religious identity (the dimensions being theological, experiential or emotional, outcome and ritual). The pre-test of final questionnaires was done in two stages among 100 respondents. Finally, all gathered data was analyzed using SPSS software.
Discussion of Result & Conclusions
The findings of the study indicate that in general students have a high level of religious identity. However, there are some variances as one considers different levels of religious identity by its four dimensions for example, the highest and lowest reported scores belonged to theological (average of 4.61 out of 5) and ritual (average of 3.63) dimensions, respectively. Also, research findings on the rate of television consumption indicate that the status of television consumption among students is at a moderate to low level (average of 2.37 from 5). Furthermore, a considerable number of students (7.5 percent) never watch television. As explained in the Cultivation Theory, as a low-consuming audience of television, students watch TV in a selective and programmed fashion, only for 2 or less hours per day, but the usage of other media, especially the Internet, is higher among them. When Students consume television as a cultural commodity, they try to be "active", which means they try to interpret the content of the received program "actively". It seems that using other mass media (the Internet, books, magazines, etc.), and lack of access to the TV, and/or reluctance to watch national television programs, are responsible for this low level of TV consumption among students. This finding would be more important if one notice that according to sociologists' views (e.g. Giddens), today television could have very serious effects on daily-life patterns. One of the important findings of the present study is that it seems that along with increase in the consumption of national TV among students, the level of religious identity also tends to increase. This finding must be paid attention to by policy makers.
Another important result of this study is the content of the programs watched by students as well as their effects on their religious identity. Entertainment and leisure programs (average of 3.29 from 5) were the first favorable programs while the least are those oriented towards religious issues (average of 2.23).
The results of this study indicate that a reconsideration of the quality and quantity of religious programs on national TV is important in strengthening students' religious identity. On the other hand, this will have a great influence on the outcome dimension of religious identity. The findings suggest that higher levels of consumption of different TV programs can be effective on traditional religious identity of students. Therefore, filling the leisure time of individuals, especially young students, by television programs, could be seen as an effective strategy to be regarded by the relevant authorities. In fact, working on the quality of television programs and make them adjustable with the need of society, especially young students, is an important way to protect religious identity.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Media
  • Identity
  • television
  • Religious Identity
  • students
  • Mazandaran University

مقدمه و بیان مسأله

یکی از ویژگی­های جامعه و بالاتر از آن، یکی از ویژگی­های طبیعت بشری این است که مأمن و پناهگاه خود را در دین می­جوید. ترس از مرگ و آلام زندگی، بشر را برای ادامه حیات نیازمند خداوند و ایمان به خدا می­کند (کاستلز، 1385: 29). دین به عنوان یکی از مهمترین نهادهای اجتماعی در صورت­بندی معناهای زندگی اجتماعی همواره از جایگاه خاصی برخوردار بوده است. دین پدیده­ای اجتماعی و الهی است و به طور مشخص آن‌گونه که در کتب مذهبی از آن سخن به میان آمده، برای نجات بشریت از تنگناها و مصیبت‌های زندگی فرستاده شده است. با توجه به ساختار فرهنگی – اجتماعی ما ایرانیان، هویت دینی در بین سایر هویت­های اجتماعی (ملی، قومی، جنسیتی و...) از جایگاه برجسته‌تری برخوردار است.

فرآیند تکوین هویت دینی در ایران محصول شرایط تاریخی و تحولات اجتماعی است. یکی از مهمترین علل تکوین و قوت­یابی هویت دینی در نزد ایرانیان را باید در تحولات معاصر جستجو کرد. همان­گونه که حاجیانی (1386) اشاره می­کند، این تحولات دربردارنده بر موارد ذیل است:

1. نهضت­های اجتماعی متکی بر دین؛

2 . نقش آفرینی روشنفکران و نخبگان برای احیای هویت دینی؛

3 . ظهور روشنفکران دینی؛

4 . نقش امام خمینی (ره) در احیای هویت دینی؛

5 . وقوع انقلاب اسلامی؛

6 . سیاست­های فرهنگی جمهوری اسلامی.

غیر از موارد مؤثری که بر تکوین و تحکیم هویت دینی ایرانیان مؤثر بوده­اند، می­توان به تحولات دیگری چون گسترش رسانه­ها در جامعه ­ایران چند دهه اخیر اشاره نمود که امکان بازتولید هویت دینی را در جامعه داراست. با گسترش ارتباطات و ظهور تکنولوژی­های نوین ارتباطی همانند روزنامه، سینما و تلویزیون، جنبه­های فعالیت­های اجتماعی ما نیز از این پدیده­ها بی­تأثیر نمانده­اند. در واقع، به نوعی می­توان اذعان نمود که شکل­گیری شخصیت و هویت اجتماعی ما به طور کلی محصور این رسانه­های همگانی بوده است. در این زمینه بدون تردید تلویزیون به عنوان یکی از مهمترین تحولات در زمینه تأثیرگذاری بر زندگی اجتماعی انسان­ها، از جایگاه برجسته­ای برخوردار است. همان­طور که گیدنز (1385: 486) ذکر می­­کند، ظهور تلویزیون بر الگوهای زندگی روزمره به شدت تأثیر گذاشته است، زیرا بسیاری از مردم فعالیت­های دیگر را پیرامون برنامه­های تلویزیونی معینی تنظیم می­کنند. اگر اندکی با تأمل به پیرامون خود بنگریم، متوجه حضور همه جانبه این پدیده نوین در پیرامون زندگی اجتماعی خویش خواهیم بود.

از تاریخ ورود تلویزیون به ایران و گسترش آن در بین جامعه ایرانی زمان زیادی نمی­گذرد، اما در این مدت اندک نیز، ما تأثیرات عمیق و پایدار آن را در روابط اجتماعی جامعه ایرانی و تأثیرگذاری در هویت ایرانی – اسلامی به وضوح مشاهده می­کنیم. تلویزیون به فراهم ساختن چارچوب­ها و نگرش­های کلی ما در رابطه با زندگی اجتماعی به طور کلی و تعیین بخشی از هویت اجتماعی (دینی) به طور اخص کمک می­کند و به واسطه اهمیت آن در فراهم آوردن همین عرصه، نیازمند بررسی اثرها و پیامدهای آن بر مناسبات اجتماعی هستیم. از این منظر، تلویوزیون صرفاً فراهم­کننده سرگرمی نیست، بلکه به مثابه یک دستگاه اطلاعاتی و ارتباطاتی، اثرهای پایداری بر بازتولید فرهنگ و هویت جمعی جامعه دارد. بنابراین، توجه به بررسی تأثیراتی که تلویزیون (به عنوان رسانه­ای جمعی و همچنین گونه­ای از مصرف فرهنگی) بر هویت دینی بر جای می­گذارد، از اهمیت درخور توجهی برخوردار است؛ ضمن این که شناسایی میزان و نوع استفاده از تلویزیون در میان دانشجویان به عنوان قشر جوان جامعه و رابطه آن با هویت ایشان می­تواند به برنامه­ریزان و سیاستگذاران کمک نماید تا برنامه­ریزی­ها، استراتژی­ها و خط­مشی­هایی را که برای این قشر طراحی می­شود، آگاهانه و معطوف به نتیجه­ مثبت طراحی نمایند.

با توجه به موضوع‌های فوق‌الذکر، در این پژوهش برآنیم به سؤال‌های زیر پاسخ دهیم:

  1. دانشجویان از لحاظ هویت دینی در چه وضعیتی قرار دارند؟
  2.  میزان و نوع استفاده دانشجویان از تلویزیون چگونه است؟
  3.  استفاده از تلویزیون (به مثابه کالایی فرهنگی) چه تأثیری بر هویت دینی دانشجویان داشته است؟

 

تحقیقات پیشین

تحقیقات صورت گرفته مرتبط با موضوع حاضر را به طور کلی می­توان در دو بخش مطالعات داخلی و مطالعات خارجی بررسی نمود:

 

تحقیقات داخلی

قادی (1385) در مقاله­ای با عنوان «بررسی رابطه استفاده از اینترنت و هویت دینی کاربران»، به بررسی نحوه هویت­یابی دینی جوانانی که کاربر اینترنت هستند، پرداخته است. هدف اصلی این تحقیق سنجش تأثیرات اینترنت بر هویت دینی جوانان بوده است. برای تبیین این مسأله، از نظریه ساخت­یابی گیدنز استفاده شده است. روش تحقیق در پژوهش مذکور، پیمایش و ابزار گردآوری داده­ها، پرسشنامه بوده است. تعداد نمونه، 1316 خانوار است. نتایج تحقیق نشان‌دهنده­ آن است که متغیرهایی چون مدت استفاده کاربران از اینترنت، میزان استفاده کاربران از اینترنت، نوع استفاده کاربران از اینترنت، انگیزه و هدف کاربران از اینترنت، مشارکت و فعال بودن کاربران در استفاده از اینترنت، واقعی تلقی کردن سایت­های اینترنتی از سوی کاربران، پایگاه اجتماعی – اقتصادی کاربران و میزان تحصیلات آنان با هویت دینی کاربران رابطه دارد.

صدیق سروستانی و قادری (1388) با رویکردی جامعه‌شناختی ابعاد هویت دانشجویان را مطالعه نمودند. به منظور بررسی ابعاد هویت دانشجویان با توجه به دیدگاه نظریه­پردازان ایرانی، حوزه­ هویت عرصه­ مواجهه سنت و مدرنیته به عنوان یکی از مهمترین پدیده­های اثرگذار بر هویت ایرانی مدنظر قرارگرفت. بر این اساس، سعی شد ابعاد هویت دانشجویان با توجه به مؤلفه­های سنتی و  مدرن بررسی شود. فرض اصلی این پژوهش پیوندی بودن هویت دانشجویان به معنای ترکیبی از مؤلفه­های هویتی سنتی و مدرن است. هر بعد هویت (سنتی و مدرن) در وجه فرهنگی، اجتماعی و سیاسی بررسی شده و برای هر یک از آنها شاخص­هایی در نظر گرفته شده است. روش این مطالعه پیمایش و گردآوری اطلاعات مبتنی بر پرسشنامه بود. جامعه آماری دانشجویان دانشگاه­های تهران و جمعیت نمونه از شش دانشگاه تهران، شهید بهشتی، علامه طباطبایی، دانشگاه صنعتی شریف، دانشگاه الزهرا و دانشگاه جامع علمی- کاربردی انتخاب شدند. یافته­های تحقیق نشان داد مؤلفه­های مدرن هویت در بخش اجتماعی و فرهنگی نقش برجسته‌ای نسبت به مؤلفه‌های سنتی دارند، اما در بخش هویت سیاسی این مؤلفه‌های سنتی؛ یعنی گرایش به آمیختگی دین و سیاست و گرایش به اقتدارگرایی ملی و سیاسی است که در مقابل گرایش به وجود جامعه مدنی نقش برجسته­تری در هویت دانشجویان دارد. بر اساس نتایج تحقیق، هویت دانشجویان نه یک سازه­ تک­بعدی (سنتی یا مدرن)، بلکه سازه­ای پیوندی متشکل از مؤلفه­هایی از هر دو بعد سنتی و مدرن است.

کلانتری و دیگران (1388) در پژوهشی با عنوان «هویت دینی و جوانان (نمونه آماری: جوانان شهر شیراز)»، به بررسی میزان احساس تعلق به هویت دینی و عوامل مؤثر بر آن در میان جوانان شهر شیراز پرداخته­اند. این تحقیق با استفاده از روش پیمایش صورت گرفته است. جامعه آماری تحقیق حاضر، دانش‌آموزان مقطع سال سوم متوسطه نواحی چهارگانه آموزش و پرورش شهر شیراز بوده است که نمونه­ای 400 نفره شامل دختران و پسران مورد مطالعه را دربر می­گیرد. نتایج تحقیق نشان‌دهنده­ آن است که 88 درصد دانش‌آموزان دارای هویت دینی قوی هستند و تنها 4 درصد پاسخگویان، در این حوزه دارای مشکل یا بحران هستند.

 احمد­پور و قادرزاده (1389) به بررسی تأثیرات فضای سایبر بر هویت دینی دانشجویان دانشگاه کردستان پرداختند. استدلال اصلی مقاله این است که تعامل در فضای سایبر موجب تضعیف هویت دینی دانشجویان می­شود. پژوهش با روش پیمایش انجام شده است. یافته­های این پژوهش حاکی از آن است که هویت دینی در تعامل با فضای سایبر تضعیف می­شود و با افزایش میزان مصرف و دسترسی به اینترنت از برجستگی هویت دینی نزد دانشجویان کاسته می­شود. در میان ابعاد و شاخص­های هویت دینی، فضای سایبر بیشترین تأثیر را بر ابعاد پیامدی و تجربی و کمترین تأثیر را بر بعد شناختی داشته است.

 

تحقیقات خارجی

طی مطالعاتی که فانک و همکاران (1996) انجام دادند، قرار گرفتن در معرض رسانه‌های چون اینترنت و ماهوراه می‌تواند بر نگرش‌ها و رفتار و هویت مردم تأثیر گذارد و تداوم پرداختن به آنها ممکن است در بلند مدت تأثیر منفی داشته، باعث کاهش همدلی، عدم احساس تعلق ملی و مذهبی شود (گریفتس، 1995؛ به نقل از احمدی‌پور، 1387: 83).

پیک (2005) در مطالعه­ای با عنوان «مسلمان شدن: توسعه هویت دینی»، به بررسی فرآیند شکل­گیری هویت دینی و ظهور دین به عنوان یک منبع معنایی برجسته در شکل­گیری هویت اجتماعی و شخصی نسل دوم آمریکایی­های مسلمان می­پردازد. روش تحقیق در این بررسی از نوع کیفی بوده است. داده­ها از طریق مشاهده­ مشارکتی، مصاحبه­ گروه متمرکز، مصاحبه­های فردی با دانشجویان مسلمان دانشگاه­های نیویورک و کلورادو جمع‌آوری شده­اند. نتایج تحقیق نشان می­دهد که:

1 . گروهی از دانشجویان مسلمان، هویت دینی را به عنوان امری انتسابی در نظر می­گرفتند.

2. عده­ای دیگر دین و هویت دینی را به عنوان امری انتخابی در نظر می­گرفتند.

3. گروهی دیگر از دانشجویان، هویت دینی را به صورت امری اظهار شده قلمداد می­­­کردند.

 همچنین، نتایج بیانگر آن است که هویت دینی دارای زمینه­ای تاریخی و اجتماعی است و متغیری به نسبت ثابت است و این که هویت دینی به عنوان یکی از اشکال هویت اجتماعی، پایه­ای بسیار قوی در شکل­گیری هویت اجتماعی ایجاد نموده و همبستگی جمعی برای جوانان مسلمان را سبب شده است.

چادوری و میلر (2007) در مقاله­ای با عنوان «شکل­گیری هویت دینی در بین جوانان مسلمان آمریکایی بنگلادشی تبار»، به فرآیند شکل­گیری هویت دینی در بین جوانان مسلمان آمریکایی بنگلادشی تبار پرداخته­اند. روش تحقیق از نوع نظریه مبنایی و ابزار جمع­آوری داده­ها مصاحبه نیمه­ساخت یافته بوده ­است. بدین گونه که با 16 نفر از جوانان (6 مرد و 10 زن) مصاحبه شده است. یافته­های پژوهش حاکی از وجود دو گروه متمایز از جوانان در شکل­گیری هویت دینی آنان است. گروهی به فطری بودن هویت دینی اعتقاد دارند و گروه دیگر مسأله هویت دینی را ناشی از کشف و شناخت محیطی می­دانند. همچنین، نتایج نشان‌دهنده آن است که تلاش برای یافتن جایگاه مناسب برای جوانان بنگلادشی، بسیار دشوار بوده، در حالی که بخشی از اقلیت دینی و قومی در آن جا به حساب می­آیند.

در درجه اول بررسی ادبیات انجام شده مؤید این واقعیت است که در بخش مطالعات داخلی، اغلب تحقیقات رسانه را به صورت کلی بررسی نموده­اند. تحقیقات چندانی در زمینه­ بررسی تأثیرات تلویزیون (به عنوان شکلی خاص از رسانه) بر هویت دینی صورت نگرفته است و خلأ تحقیقاتی در این زمینه مشهود است.

                                                                                      چیستی هویت

واژه هویت به معنای چه کسی بودن است و نیاز به آن، حس شناساندن خود و یک سلسله عناصر فرهنگی و تاریخی را در فرد یا یک گروه انسانی تحریک می­کند. هر نوع وابستگی اجتماعی، نمودار بخشی از ویژگی­های انسان است. این ویژگی­ها، معرفت و شناخت ابنای بشر را تسهیل می­کند (مجتهدزاده،1376 :147). هویت­ها، به مثابه شالوده­ها و سازه­های اجتماعی هستند که در فرایند شالوده­ریزی یا سازه‌گرایی اجتماعی  به وجود می­آیند. با تکیه بر حافظه جمعی و تمامی منابع معرفتی، با در نظر گرفتن ساختار عینی اجتماعی در طول زمان به طور مجدد بازتعریف و بازتفسیر می­شوند. از این رو، در فرایند شکل­گیری هویت­ها، پدیده­های معرفتی، ساختار عینی و مادی جامعه، تاریخ، جغرافیا، ساختار سیاسی و اقتصاد و فناوری، نقش بسزایی دارند (دهشیری،1380: 169). در این مقاله، هویت از بعد جامعه­شناختی مدنظر است. هویت یک سازه اجتماعی است؛ به طور اجتماعی تثبیت می­شود و از زندگی اجتماعی روزمره مردم بیرون می­آید و در طول زمان امکان باز تفسیر آن پدید می­آید.

 

هویت دینی

برخورداری از دین و تعالیم مذهبی مشترک، پایبندی و وفاداری به آن، اعتقاد و تمایل به مناسک و آیین­های مذهبی فراگیر در فرایند شکل­دهی هویت ملی، بسیار مؤثر است (حاجیانی، 1379: 203). هویت دینی فرایند پاسخگویی آگاهانه و هوشمندانه یک ملت به جهان­بینی، ایدئولوژی، تعالیم دینی و مذهبی و ویژگی­های مناسک و مراسم مذهبی متناسب با اعتقادات دینی و مذهبی خودشان است (اخترشهر، 1386: 102). در واقع، هویت دینی مدنظر مطالعه حاضر همانا پایبندی و اعتقاد به جوهره و ارزش­های دین، پذیرش شعائر و به کارگیری مناسک در زندگی افراد است.

 

چارچوب نظری

در زمینه­ بررسی تاثیرات تلویزیون بر هویت دینی، به علت پیچیدگی موضوع، یک نظریه به تنهایی قادر به تبیین مسأله نیست. به همین علت، از چارچوب نظری تلفیقی استفاده خواهد شد؛ بدین ترتیب که برای تبیین تأثیرات تلویزیون، از تئوری­های تأثیرات رسانه و به طور خاص تئوری استفاده و خشنودی، نظریه کاشت و نظریه شکاف دانش استفاده خواهد شد. در زمینه هویت دینی نیز، از تئوری­های مدرن هویت و به طور خاص از نظریه­ ساخت­یابی گیدنز و هویت اجتماعی تاجفل استفاده خواهد شد؛ بدین ترتیب که برای پرداختن به تأثیرات تلویزیون، از تئوری­های تأثیرات رسانه و به­طور خاص تئوری استفاده و خشنودی، نظریه کاشت و نظریه شکاف دانش استفاده خواهد شد. «نظریه کاشت» حاصل دو دهه مطالعه جرج گربنر (2000) درباره تأثیر تلویزیون بر مخاطبان است که از اوایل دهه 1960 آغاز شد و در نهایت به ارائه این نظریه از جانب وی انجامید. بر اساس نظریه کاشت، افرادی که در مواجهه بسیار با وسایل ارتباط جمعی – به‌ویژه تلویزیون- قرار دارند، به مرور جهان را به گونه­ای ادراک می‌کنند که به جای انطباق با واقعیت بیرونی بیشتر با آنچه رسانه­ها درباره واقعیت بیان می­کنند، همخوان است. گربنر در مطالعات خود، مخاطبان را به دو دسته پرمصرف[1] و کم‌مصرف [2] تقسیم می­کند. بینندگان پرمصرف آن دسته از مخاطبان تلویزیون هستند که چهار ساعت یا بیشتر تلویزیون تماشا می‌کنند و انتخاب برنامه­ای که می­بینند برایشان اهمیت ندارد، اما بینندگان کم مصرف، روزانه دو ساعت یا کمتر، به صورت برنامه­ریزی شده و انتخابی تلویزیون تماشا می­کنند. تلویزیون، منبع اصلی گروه پرمصرف برای ساخت واقعیت است، در حالی که بینندگان کم­مصرف، از سایر رسانه­ها نیز به موازات تلویزیون استفاده می­کنند. اکنون داعیه نظریه کاشت این است که تلویزیون با متغیرهای بسیاری در تعامل است؛ چنانکه تماشای برنامه­های آن، بر بعضی از گروه­های مخاطبان در مقایسه با گروه­های دیگر، اثر قوی­تری می­گذارد. این نظریه پس از اصلاح، مخاطب تلویزیون را موجودی «فعال» می­داند که محتوای برنامه­های دریافتی را «فعالانه» تفسیر می­کند (حسینی و همکاران، 1388: 44-45).

نظریه استفاده و خشنودی

این رویکرد درصدد پاسخگویی به این پرسش است که چرا مردم از رسانه­ها استفاده می­کنند و آنها را برای چه منظوری به کار می­برند؟ (قادی و خلیلی کاشانی، 1390: 77). بر طبق این نظریه، مخاطب همواره فعال بوده، برنامه­هایی را دنبال می­کند که بیشترین نیازهایش را برآورده کند.  مک کوایل (1388: 129) معتقد است که این رویکرد به بررسی این مسأله می‌پردازد که مخاطب با رسانه­ها چگونه برخورد می­کند که این امر در تقابل با دیگر رویکردهای تأثیرات رسانه­ای است که نقش مخاطب را غیرفعال فرض می­کنند.

مک کوایل دو انگیزه اصلی برای پیدایش رویکرد استفاده و خشنودی ذکر کرده است: نخست این که با فرضیه­های جبرگرایانه درباره آثار رسانه­ها مخالفت وجود داشت. انگیزه دوم این بود که تمایلی به گریز از بحث بی­حاصلی درباره­ سلیقه رسانه­های جمعی وجود داشت (همان: 130).

ایده اصلی رویکرد استفاده و خشنودی این است که مخاطبان رسانه را شکل می­دهند. الیو کاتز[3]، جی بلومر[4] و گورویچ[5]، سه بنیانگذار اصلی این نظریه در دهه 1970 هستند که آن را به صورت زیر تبیین کرده­اند: 1. منشأ اجتماعی و روان‌شناختی؛ 2. نیازهایی را تولید می­کنند که... ؛ 3. انتظاراتی را از... ؛ 4. رسانه­های جمعی و سایر منابع به وجود می­آورند که به... ؛ 5. مدل­های متمایزی از مواجهه با رسانه­ها می­انجامد و نتیجه­ آن ... ؛ 6. ارضای نیازها؛ 7 . سایر پیامد­های ناخواسته است (لاوفی،2007: 35).

روزنگرن[6] مدل توسعه یافته­تری از الگوی استفاده و خشنودی مطرح می­کند. به نظر وی برخی نیازهای اساسی سطح بالا و پایین انسان در تعامل با مجموعه­های متمایزی از ویژگی­های درون فردی و برون فردی و نیز در تعامل با ساختار جامعه پیرامون، از جمله ساختار رسانه­ها و مجموعه‌های گوناگونی از مسائل فردی به مجموعه­ مسائل و راه حل­هایی منجر می­شوند که این امر باعث به وجود آمدن انگیزه­های گوناگون برای یافتن خشنودی یا رفتار حل مسأله‌ای می­شوند و این خود به پیدایش الگوهای گوناگون مصرف رسانه­ای واقعی و الگوهای متمایز رفتار دیگری می‌انجامد که این مسأله، پیدایش الگوهای خشنودی یا ناخشنودی را در پی­دارد و احتمالاً بر مجموع ویژگی­های درون و برون فردی شخص و نهایتاً بر ساختار رسانه­ای و سایر ساختارهای اجتماعی، سیاسی، فرهنگی و اقتصادی در جامعه تأثیر می­گذارد (مک کوایل، 1388: 184). نظریه استفاده و خشنودی در پی آن است که چگونگی استفاده افراد از وسایل ارتباط جمعی را برای ارضای نیازهایشان و انگیزه­های این افراد در استفاده از رسانه را تشریح کند (بودون و تورسون، 2004: 448).

فرضیات این نظریه عبارتند از:

  1. مخاطب فعال است؛ یعنی مخاطب در رفتار ارتباطی خود دارای انگیزه و هدف است.

2 . مخاطب تصمیم می­گیرد که رسانه خاصی را انتخاب و از آن استفاده کند تا نیازها و خواسته­های ویژه را ارضا کند.

3. مخاطب در انتخاب رسانه­ای خاص تحت نفوذ تأثیرات اجتماعی و زمینه روان‌شناختی محیط خود است.

4. مخاطبان به خوبی قادرند دلایل استفاده خود را از یک رسانه ابراز دارند. به عبارتی دیگر، مردم به خوبی نسبت به علایق و انگیزه­هایشان آگاهند (سعیدیان و دیگران، 1376: 68).

مطالعات نشان داده است که خشنودی­های مخاطبان می‌تواند از سه منبع سرچشمه بگیرد: در معرض رسانه بودن، محتوای رسانه و متن اجتماعی که در معرض رسانه­های مختلف بودن را طبقه­بندی می­کند (کاتز و دیگران، 1978: 24؛ به نقل از مهدیزاده، 1384: 194).

مدل «استفاده و اثر» که ویندال در سال 1979 ارائه کرد، ترکیبی از مدل­های استفاده و خشنودی و مدل تأثیرات است (مک کوایل و ویندال، 1388: 138). در این مدل هم به تأثیراتی که رسانه بر مخاطب می­گذارد و هم به برداشت و استفاده­ای که مخاطب از رسانه صورت می­دهد، توجه می­شود.

در این مدل دو فرآیند وجود دارد که ممکن است ما آن را " پیاثر"[7] بنامیم؛ به این مفهوم که بخشی از نتیجه، حاصل ترغیب یادگیری (اثر) از طریق محتواست و بخش دیگر آن محصول فرآیندی است که از طریق آن استفاده از رسانه­ها به شکل خودکار به نوعی یادگیری و ذخیره دانش منجر می­شود (همان: 140).

در نهایت، نظریه­ جدید استفاده و خشنودی با توجه به تغییرات شکل گرفته در آن معتقد است که شرایط اجتماعی و تمایلات روان‌شناختی همزمان بر دو مورد زیر اثر می­گذارد: عادات کلی استفاده از رسانه­ها و انتظارات مخاطبان درباره منفعت­هایی که در استفاده از رسانه وجود دارد (قادی و خلیلی کاشانی، 1390: 81).

 

نظریه کاشت

نظریه کاشت حاصل دو دهه مطالعه جرج گربنر (2000) درباره تأثیر تلویزیون بر مخاطبان است که از اوایل دهه 1960 آغاز شد و در نهایت، به ارائه این نظریه از جانب وی انجامید. بر اساس نظریه کاشت، افرادی که در مواجهه بسیار با وسایل ارتباط جمعی – به‌ویژه تلویزیون- قرار دارند، به مرور جهان را به گونه­ای ادراک می­کنند که به جای انطباق با واقعیت بیرونی بیشتر با آنچه رسانه­ها درباره واقعیت بیان می­کنند، همخوان است. گربنر در مطالعات خود، مخاطبان را به دو دسته پرمصرف[8]  و کم­مصرف[9] تقسیم می­کند. بینندگان پرمصرف آن دسته از مخاطبان تلویزیون هستند که چهار ساعت یا بیشتر تلویزیون تماشا می­کنند و انتخاب برنامه­ای که می­بینند بر ایشان اهمیت ندارد، اما بیندگان کم مصرف، روزانه دو ساعت یا کمتر، به صورت برنامه­ریزی شده و انتخابی تلویزیون تماشا می­کنند. تلویزیون، منبع اصلی گروه پرمصرف برای ساخت واقعیت است، در حالی که بینندگان کم­مصرف، از سایر رسانه­ها نیز به موازات تلویزیون استفاده می­کنند. اکنون داعیه نظریه کاشت این است که تلویزیون با متغیرهای بسیاری در تعامل است، چنانکه تماشای برنامه­های آن، بر بعضی از گروه­های مخاطبان در مقایسه با گروه­های دیگر، اثر قوی­تری می­گذارد. این نظریه پس از اصلاح، مخاطب تلویزیون را موجودی «فعال» می­داند که محتوای برنامه­های دریافتی را «فعالانه» تفسیر می­کند (حسینی و همکاران، 1388: 44-45).

 

نظریه­ ساخت­یابی گیدنز

از نظر گیدنز، نقطه کلیدی آن است که حیات اجتماعی نه مجموعه­ای از کنش­های فردی و نه مجموعه­ای از ساختارهای اجتماعی است، بلکه به مثابه فرآیندی در نظر گرفته شده است که مفهوم کلیدی آن عمل اجتماعی به شمار می­آید و دارای دو جنبه «عاملانه» و «ساختاری» است. این رویکرد فرآیندوار به زندگی اجتماعی نقشی اساسی در کل نظریه اجتماعی گیدنز دارد (سیدمن، 1386: 192).

نظریه­ ساخت­یابی گیدنز جزو آن دسته از کوشش­هایی است که در دهه­های اخیر در زمینه تلفیق عاملیت و ساختار صورت گرفته است. گیدنز با طرح این نظریه، خواهان پرهیز از گزینه­هایی است که به نحوی یا بر فرد و یا بر ساختار تأکید می­کنند. وی معتقد است که تمایز میان سطوح خرد و کلان، تمایز سودمندی نیست، چرا که هر کدام از این نظریات، بخشی از واقعیت را به ما نشان می­دهند. در همین راستا، این دو دسته نظریات را با یکدیگر ترکیب می­کند. برونداد عمده این ترکیب همان نظریه ساخت­یابی است (عباسی قادی و خلیلی کاشانی، 1390: 84).

گیدنز در نظریه­ ساخت­یابی خود، درصدد است تا کنشگری را که ساختارگرایانی چون آلتوسر و اشتراوس از صحنه اجتماعی حذف کرده بودند، دوباره به صحنه اجتماعی بازگرداند. در این زمینه، پهنه اساسی بررسی علوم اجتماعی را نه تجربه کنشگر فردی و نه وجود هر نوع کلیت اجتماعی، بلکه عملکردهای تکرار شونده­ای می­داند که در جهت زمان و مکان سامان می­گیرند (گیدنز، 1984: 2 ؛ به نقل از ریتزر، 1383: 701). طبق نظریه­ ساخت­یابی، عامل انسانی و ساخت در ارتباط با یکدیگر قرار می­گیرند؛ تکرار رفتارهای افراد ساختارها را بازتولید می­کند و به واسطه همین بازتولید ساختارها از سوی کنش انسانی، ساختارها برای کنش انسانی محدودیت ایجاد می­کنند. بدین‌سان، فعالیت­ها را نه آگاهی ایجاد می­کند، نه ساخت اجتماعی واقعیت و نه ساختار اجتماعی، بلکه انسان­ها ضمن ابراز وجود، به عنوان کنشگر درگیر فعالیت می­شوند و از طریق همین فعالیت است که هم آگاهی و هم ساختار ایجاد می­شوند. این مفهوم بر خصلت بازگشتی ساختار تأکید می­کند و استدلال می­کند که ساختار از طریق توالی عملکردهای انسان­ها در موقعیت­های خاص بازتولید می­شود و سپس این عملکردها را سازمان می­دهد (ریتزر، 1385: 704).

با توجه به رویکرد گیدنز می­توان چنین گفت که فرد در جریان هویت­یابی خود به طور عام و هویت دینی به طور خاص، موجودی صرفاً منفعل و پذیرنده نیست؛ بلکه به تفسیر هویت خویش می­پردازد؛ این تفسیر گسسته نیست؛ بلکه دارای ثبات و تداوم است. در این میان، می­توان دوگونه هویت دینی سنتی و هویت بازاندیشانه را از یکدیگر متمایز نمود:

الف: هویت دینی سنتی: ارزش­ها، احساسات و شناخت‌های این نوع هویت در شرایط جامعه­پذیری به فرد منتقل می­شود. در واقع، فردی که هویت دینی سنتی دارد، کمتر حقایق دینی را مورد پرسش بنیادین قرار می­دهد و معمولاً افراد سنتی همواره دیدگاهی متعصبانه و مطلق­گرایانه به مقوله دین داشته­اند.

ب: هویت دینی بازاندیشانه: پرداختن به هویت دینی بازاندیشانه مستلزم بازگشت به بنیان­های اندیشه مدرن است که هر قطعیتی در آن مورد شک قرار می­گرفت. در هویت دینی بازاندیشانه ارزش­ها و احساسات مورد تردید واقع شده و نگاه نسبی­گرایانه، جایگزین رویکرد مطلق­گرایانه می­گردد و در سطح بالایی از انعطاف‌پذیری قرار دارد.

 

نظریه هویت اجتماعی تاجفل

در تئوری هویت اجتماعی تاجفل، یک شخص تنها یک «خود شخصی» ندارد؛ بلکه دارای چندین خود است که با چرخه‌های عضویت گروهی همخوانی دارد. زمینه‌های متفاوت اجتماعی ممکن است یک شخص را به فکر کردن، احساس کردن و عمل کردن بر مبنای «رده خود» شخصی، خانوادگی یا ملی‌اش برانگیزاند. طبق تعریف این محققان، هویت اجتماعی برداشت افراد از خود است که از عضویت ادراک شده در گروه‌های اجتماعی ناشی می‌شود (هوگ و واگون، 2002؛ به نقل از عباسی قادی، 1385: 177).

تاجفل، هویت اجتماعی را با عضویت گروهی پیوند می‌زند و عضویت گروهی را متشکل از سه عنصر می‌داند:

 1. عنصر شناختی: آگاهی از این­که فرد به یک گروه تعلق دارد؛

2. عنصر ارزشی: فرض­هایی درباره­ پیامدهای ارزشی مثبت یا منفی عضویت گروهی؛

3. عنصر احساسی: احساسات نسبت به گروه و نسبت به افراد دیگری که رابطه­ای خاص با آن گروه دارند (تاجفل، 1978: 63؛ به نقل از عباسی قادی، 1385: 178).                                                                            

از نظر تاجفل، هویت فرد در تعامل با گروه شکل می‌گیرد؛ این تعامل در موقعیت­های متفاوت و همچنین گروه‌های مختلف ابعاد گوناگونی به خود می­گیرد، اما آنچه مسلم است؛ بحث هویت­یابی فرد در شناخت موقعیت با توجه به عناصر شناختی، ارزشی و احساسی معنا می­یابد. موقعیت­ها تعیین‌کننده ­جدی هویت فرد نیستند، چراکه افراد از نظر تاجفل با آگاهی از پیامدهای احتمالی و تأثیرات کنش­های ساختاری موقعیت، خود را وارد گروه یا موقعیت کرده، هویت خود را نشان می­دهند.

 

فرضیات تحقیق

متعاقب بحث‌هایی که تاکنون مطرح شد، می‌توان دو فرضیه  را مطرح نمود:

1. بین میزان استفاده از تلویزیون و هویت دینی رابطه وجود دارد.

2. بین نوع استفاده از تلویزیون و هویت دینی رابطه وجود دارد.

 

روش پژوهش

در این مطالعه برای رسیدن به اهداف و پاسخگویی به سؤال‌های تحقیق، از روش پیمایش اجتماعی[10] استفاده گردیده و داده­ها با استفاده از تکنیک پرسشنامه­ای جمع‌آوری شده­اند. جامعه آماری تحقیق، دانشجویان دانشگاه مازندران هستند که بر اساس گزارش مدیریت آموزشی دانشگاه تعداد آنها برابر با 12962 نفر است. حجم نمونه آماری نیز از طریق فرمول کوکران، 373 نفر برآورد گردید. محاسبه حجم نمونه برای جامعه آماری تحقیق به شرح ذیل است:

 

 

 

حجم نمونهn=

جمعیت یا جامعه آماری = N

(ضریب اطمینان95درصد)96/1 t =،

(احتمال وجود صفت معین در نمونه) 5/0 P =  

 (دقت احتمالی مطلوب یا نصف فاصلۀ اطمینان) 05/0 d =،

(احتمال نبود صفت معینی در نمونه) 5/0 q =

 وN=12962

در این پژوهش از روش نمونه­گیری خوشه­ای چند مرحله­ای استفاده و پس از انتخاب افراد به صورت تصادفی در سطح دانشگاه، پرسشنامه بین پاسخگویان توزیع شده است. داده­های پژوهش با استفاده از نرم‌افزار SPSS پردازش، توصیف و تحلیل شده­اند. برای سنجش میزان و نوع استفاده از تلویزیون، از 14 گویه و برای سنجش هویت دینی پاسخگویان نیز از شاخصی با چهار بعد (بعد اعتقادی، بعد تجربی یا عاطفی، بعد پیامدی و بعد مناسکی) و 26 گویه (که از بخشی از احمدپور، قادرزاده، 1389؛ ابراهیمی، 1390 و تعدادی محقق ساخته) استفاده شد. پرسشنامه در دو مرحله بین 100 نفر از پاسخگویان آزمون مقدماتی شده است. در این پژوهش برای سنجش اعتبار ابزار تحقیق، از روش اعتبار صوری[11] و اعتبار محتوا[12] استفاده شد و به منظور سنجش پایایی پرسشنامه برای تعیین قدرت تبیین­کنندگی گویه­ها، از آلفای کرونباخ استفاده شده است (جدول 1).

 

یافته‌های تحقیق

الف- یافته­های توصیفی

بر اساس اطلاعات جمع­آوری شده پاسخگویان در بازه سنی 17 تا 43 سال قرار دارند که در سه مقطع کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکترا مشغول به تحصیل هستند. 2/70 درصد از پاسخگوها زن و 8/29 درصد مرد؛ 8/85 درصد از آنها مجرد و 7/10 درصد متأهل هستند. از لحاظ وضعیت محل سکونت فعلی، 2/48 درصد از پاسخگویان با خانواده خود زندگی می­کنند، 6/31 درصد آنها در خوابگاه دانشگاه سکونت دارند، 2/18 درصد در منزل اجاره­ای، 6/0 درصد در خانه­های دولتی و سازمانی و 6/0 درصد نیز در حال حاضر نزد اقوامشان سکونت دارند. همچنین، به لحاظ محل سکونت والدین، 6/74 درصد از پاسخگویان ساکن شهر و 4/25 درصد از آنها ساکن روستا هستند.

 

 

جدول 1- ضریب روایی ابعاد متغیر­های پژوهش و ضریب روایی کل

متغیر

ابعاد

تعداد گویه

آلفای ابعاد

آلفای کل

 

هویت دینی

اعتقادی

9

939/0

 

942/0

تجربی یا عاطفی

4

804/0

پیامدی

10

822/0

مناسکی

3

767/0

مصرف تلویزیون

 

-

12

876/0

876/0

 

 

وضعیت هویت دینی پاسخگویان

هویت دینی پاسخگویان در این پژوهش در چهار بعد اعتقادی، تجربی یا عاطفی، پیامدی و مناسکی سنجیده شده است. تمامی ابعاد هویت دینی در طیفی پنج قسمتی ارزیابی شده­اند. توزیع فراوانی شاخص هویت دینی و همچنین، ابعاد آن در جدول 2 آمده است. داده­های جدول (توزیع فراوانی پاسخ­ها) بیانگر آن است که وضعیت هویت دینی پاسخگویان در سطح نسبتاً بالایی است. همچنین، میانگین شاخص دینداری کل (35/4 از 5) نیز مؤید این است که دینداری دانشجویان دانشگاه مازندران در سطح بالاست. در میان ابعاد دینداری، بعد اعتقادی دارای بیشترین میانگین (61/4 از 5) و بعد مناسکی دارای کمترین میانگین (63/3 از 5) است.

 

 

جدول 2- توزیع فراوانی پاسخگوها بر حسب ابعاد مختلف هویت دینی و شاخص دینداری کل

متغیر

خیلی کم

کم

متوسط

زیاد

خیلی زیاد

بی­پاسخ

میانگین از 5

فراوانی

درصد

فراوانی

درصد

فراوانی

درصد

فراوانی

درصد

فراوانی

درصد

فراوانی

درصد

بعد اعتقادی

8

1/2

4

1/1

22

9/5

56

0/15

280

9/74

4

1/1

61/4

بعد تجربی

3

8/0

4

1/1

23

1/6

75

1/20

260

5/69

9

4/2

60/4

بعد پیامدی

4

1/1

23

1/6

80

4/21

147

3/39

113

2/30

7

9/1

93/3

بعد مناسکی

29

8/7

22

9/5

100

7/26

119

8/31

97

9/25

7

9/1

63/3

دینداری کل

5

3/1

10

7/2

32

6/8

125

4/33

199

2/53

3

8/0

35/4

 

 

وضعیت میزان مصرف تلویزیون پاسخگویان

جدول 3 توزیع فراوانی متغیر میزان مصرف تلویزیون دانشجویان را نشان می­دهد که از ترکیب دو متغیر فاصله­ای ساخته شده است. داده­های جدول ذیل حاکی از آن است که وضعیت مصرف تلویزیون دانشجویان در حد متوسط به پایین (میانگین 37/2 از 5) است. همچنین، درصد درخور توجهی از دانشجویان (5/7 درصد) هرگز از تلویزیون استفاده نمی­کنند. استفاده کم از رسانه­ای چون تلویزیون در محیطی دانشگاهی شاید از یک سو به علت دسترسی کم بخش قابل توجهی از دانشجویان به این رسانه باشد. بیش از 50 درصد دانشجویان در محیط­های خوابگاهی زندگی می­کنند که دسترسی آنها به تلویزیون را دشوار می­سازد. از سوی دیگر، می­تواند بیانگر آن باشد که دانشجویان در کنار تلویزیون از سایر مصارف فرهنگی رسانه‌ای چون اینترنت و مجلات و غیره نیر استفاده می­نمایند.

 

 

 

جدول 3- توزیع فراوانی پاسخگویان بر حسب میزان مصرف تلویزیون

متغیر

اصلا

خیلی کم

کم

متوسط

زیاد

خیلی زیاد

میانگین از 5

فراوانی

درصد

فراوانی

درصد

فراوانی

درصد

فراوانی

درصد

فراوانی

درصد

فراوانی

درصد

میزان مصرف تلویزیون

28

5/7

16

3/4

212

7/56

55

7/14

32

6/8

31

3/8

37/2

 

 

نوع مصرف تلویزیون

برای سنجش نوع مصرف تلویزیون پاسخگویان، از شاخصی با 12 گویه (محقق ساخته) استفاده شده است. جدول 4 نشان‌دهنده توزیع متغیر نوع مصرف تلویزیون دانشجویان است. داده­های جدول نشان می­دهد که میانگین مصرف اخبار و تفسیرهای خبری، گزارش­های علمی و مستندها، برنامه­های تفریحی و سرگرمی و برنامه­های ورزشی بالاتر از حد متوسط، میانگین مصرف موسیقی و سرود در حد متوسط و میانگین مصرف گزارش­های اقتصادی، برنامه­های مذهبی، فیلم­های تاریخی ایرانی، برنامه­های تاریخ ایران، گزارش­های سیاسی، برنامه­های اجتماعی و فرهنگی و فیلم و سریال­های مذهبی پایین­تر از حد متوسط است. بالاترین میانگین مصرف مربوط به برنامه­های تفریحی و سرگرمی (29/3 از 5) و پایین­ترین میانگین مربوط به برنامه­های مذهبی (32/2 از 5) است. در واقع، میان نوع و محتوای برنامه­هایی که دانشجویان برای استفاده از تلویزیون (به مثابه کالایی فرهنگی) به کار می­گیرند، تفاوت­های وجود دارد.

 

 

جدول4- توزیع فراوانی پاسخگوها بر حسب نوع مصرف تلویزیون


متغییر

اصلا

به‌ندرت

گاهی اوقات

اغلب اوقات

همیشه

بی پاسخ

میانگین از 5

فراوانی

درصد

فراوانی

درصد

فراوانی

درصد

فراوانی

درصد

فراوانی

درصد

فراوانی

درصد

اخبار و تفسیرهی خبری

58

5/15

62

6/16

104

8/27

93

9/24

53

2/14

4

1/1

05/3

موسیقی و سرود

68

2/18

65

4/17

96

7/25

79

1/21

62

6/16

4

1/1

00/3

گزارش‌های علمی و مستندها

45

0/12

63

8/16

125

4/23

99

5/26

37

9/9

5

3/1

05/3

گزارش‌های اقتصادی

107

6/28

91

3/24

93

9/24

57

2/15

22

9/5

4

1/1

45/2

برنامه‌های مذهبی

115

7/03

98

2/26

90

1/24

51

6/13

14

7/3

6

6/1

32/2

فیلم‌های تاریخی ایران

67

9/17

85

7/22

90

1/24

83

2/22

42

2/11

7

9/1

86/2

برنامه‌های تفریخی و سرگرمی

42

2/11

57

2/15

90

1/24

11

7/29

68

2/18

6

6/1

29/3

برنامه‌های تاریخ ایران

75

1/20

83

2/22

116

0/31

65

4/17

29

8/7

6

6/1

70/2

گزارش‌های سیاسی

104

8/27

93

9/24

82

9/21

56

9/15

24

1/9

5

3/1

52/2

برنامه‌های اجتماعی و فرهنگی

57

2/15

71

0/19

124

2/33

87

3/23

26

0/7

9

4/2

87/2

برنامه‌های ورزشی

72

3/19

58

5/15

77

6/20

78

9/20

84

5/22

5

3/1

12/3

فیلم و سریال‌های مذهبی

90

1/24

79

1/21

96

7/25

68

2/18

33

8/8

8

1/2

66/2

 

ب- یافته­های استنباطی

فرضیه شماره یک: بین میزان استفاده از تلویزیون و هویت دینی دانشجویان رابطه وجود دارد.

جدول 5 رابطه بین متغیر میزان استفاده از تلویزیون با ابعاد چهارگانه متغیر هویت دینی و دینداری کل را نشان می‌دهد. میزان مصرف تلویزیون با همه ابعاد هویت دینی و همچنین، دینداری کل دارای رابطه مثبت و معنادار است. این بدان معناست که هر چقدر میزان استفاده از تلویزیون بالاتر باشد، هویت دینی پاسخگویان نیز بالاتر است. از میان ابعاد متغیر هویت دینی، بعد دینداری اعتقادی دارای بیشترین شدت رابطه و ضریب همبستگی (213/0) با متغیر میزان استفاده از تلویزیون است.

 

 

جدول 5- ضرایب همبستگی متغیر میزان استفاده از تلویزیون با ابعاد متغیر هویت دینی و دینداری کل

متغیر

میزان استفاده از تلویزیون

ضریب

همبستگی

سطح

معناداری

تعداد

بعد اعتقادی

213/0

000/0

370

بعد تجربی یا عاطفی

114/0

029/0

365

بعد پیامدی

183/0

000/0

367

بعد مناسکی

149/0

004/0

367

متغیر دینداری کل

219/0

000/0

371

 

 

فرضیه شماره دو: بین نوع استفاده از تلویزیون و هویت دینی دانشجویان رابطه وجود دارد.

برای آزمون رابطه بین متغیر نوع استفاده از تلویزیون و هویت دینی دانشجویان، ابتدا باید مطمئن شد که همه انواع برنامه­های تلویزیونی در یک گروه قرار می­گیرند و به یکسان تأثیر می­گذارند، یا این­که می­توان بین گروه­های مختلف برنامه­های تلویزیونی تمایز قائل شد. برای تشخیص گروه­های متفاوت برنامه­های تلویزیونی می­توان از آزمون تحلیل عاملی استفاده کرد. در جدول 6 نتایج آزمون تحلیل عاملی انواع برنامه­های تلویزیونی نشان داده شده است. ضریب آزمون بارتلت 872/0 و ضریب معناداری آن 000/0 بوده است. همان­طور که داده­های جدول نشان می­دهد، برنامه­های مذهبی و فیلم و سریال­های مذهبی در یک عامل و سایر انواع برنامه‌ها نیز در عاملی دیگر بار گرفته­اند. بنابراین، باید انواع برنامه­های موجود را در دو متغیر مجزا ترکیب کرد و آزمون گرفت. به عامل دوم نام برنامه­های صرفا مذهبی و به عامل اول نام سایر برنامه­ها می­دهیم.

 

 

 

 

 

 

 

 

جدول 6- تحلیل عاملی انواع برنامه­های تلویزیونی

ردیف

مقولات

عامل 1

عامل 2

1

اخبار و تفسیر­های خبری

639/0

 

2

موسیقی و سرود

614/0

 

3

گزارش­های علمی و مستندها

700/0

 

4

گزارش­های اقتصادی

634/0

 

5

برنامه­های مذهبی

 

877/0

6

فیلم­های تاریخی ایرانی

557/0

 

7

برنامه­های تفریحی و سرگرمی

576/0

 

8

برنامه­های تاریخ ایران

744/0

 

9

گزارش­های سیاسی

670/0

 

10

برنامه­های اجتماعی و فرهنگی

619/0

 

11

برنامه­های ورزشی

605/0

 

12

فیلم و سریال­های مذهبی

 

876/0

 

 

رابطه متغیرهای برنامه­های صرفاً مذهبی و سایر برنامه­ها با ابعاد متغیر هویت دینی و دینداری کل در جدول 7 آمده است. همان­طور که داده­های جدول نشان می­دهد، تمامی ابعاد هویت دینی با تمام برنامه­ها دارای رابطه‌ای مثبت و معنادار است.

 

 

جدول 7- ضرایب همبستگی متغیرهای برنامه­های صرفا مذهبی و سایر برنامه­ها با ابعاد متغیر هویت دینی و دینداری کل

متغیر     

برنامه­های صرفا مذهبی

سایر برنامه­ها

ضریب

همبستگی

سطح

معناداری

تعداد

ضریب

همبستگی

سطح

معناداری

تعداد

بعد اعتقادی

439/0

000/0

367

321/0

000/0

369

بعد تجربی یا عاطفی

335/0

000/0

363

235/0

000/0

365

بعد پیامدی

513/0

000/0

365

254/0

000/0

367

بعد مناسکی

508/0

000/0

365

267/0

000/0

367

متغیر دینداری کل

527/0

000/0

368

315/0

000/0

370

 

 

این بدان معناست که هر چقدر تماشای انواع برنامه­های تلویزیون داخلی بالاتر باشد، میزان هویت دینی نیز در پاسخگویان بالاتر می­رود. همان­گونه که انتظار می­رفت، شدت و ضریب همبستگی بین برنامه­های صرفاً مذهبی با متغیر هویت دینی در همه ابعاد و همچنین، متغیر دینداری کل، نسبت به شدت و ضریب همبستگی آن با سایر برنامه­ها بیشتر است. از میان ابعاد متغیر هویت دینی، بعد پیامدی دارای بیشترین شدت رابطه و ضریب همبستگی (513/0) با برنامه‌های صرفاً مذهبی است؛ یعنی اگر تماشای برنامه­های صرفاً مذهبی بالا رود، بیشترین تأثیر روی بعد پیامدی متغیر هویت دینی است. بعد اعتقادی نیز دارای بیشترین شدت رابطه و ضریب همبستگی (321/0) با سایر برنامه­هاست. نتایج یافته­ها بیانگر این مهم است که توجه به بعد کمّی و کیفی برنامه­های مذهبی در تلویزیون داخلی عاملی مهم در تقویت هویت دینی مخاطبان، به‌ویژه نسل جوان دانشجوست. از سوی دیگر، این مهم تأثیر شایانی بر بعد پیامدی هویت دینی خواهد گذاشت. یافته­ها حاکی از آن است که بهره­مندی بیشتر از برنامه­های مختلف تلویزیون می­تواند در ساخت هویت دینی دانشجویان مؤثر باشد. تقویت برنامه­های دینی و افزایش جذب مخاطبان جوان در انتخاب مصرف فرهنگی تلویزیون داخلی، عاملی تأثیرگذار بر تقویت هویت دینی ایشان در درجه اول و تحکیم بنیان هویت دینی جامعه خواهد بود.

 

بحث و نتیجه­گیری

جهان امروز دچار تحول اساسی در تمامی زمینه­ها شده است و این تحول به‌ویژه در زندگی افراد به وقوع پیوسته است. در این وضعیت، دین در بین جوامع در حال گذار از سنتی به مدرن به طریقی برجسته­تر و مهم­تر دچار تغییر شده­ است. افزایش ارتباطات جهانی و جهانی شدن، موجب تغییرات عمده­ای در ابعاد مختلف جوامع شده است. رواج ارزش­های گوناگون، قرار گرفتن در معرض اندیشه­ها و گرایش­های مختلف، از جمله عوامل تهدیدکننده تعلق خاطر به هویت دینی به خصوص در میان جوانان است. با توجه به تغییرات سریع و پیامدی ناشی از فرایند گذار انتظار می­رود که هویت دینی، به‌ویژه در میان جوانان دانشجویان با توجه به دوره سنی و موقعیت اجتماعی تقریباً متفاوت از سایر اقشار جامعه کم‌رنگ­تر شده باشد، لیکن یافته­های این مقاله مؤید آن است که به­طور کلی هویت دینی در میان دانشجویان مورد مطالعه در حد بالایی قرار دارد، اما در میان ابعاد هویت دینی، بعد اعتقادی بیشترین میانگین (61/4 از 5) و بعد مناسکی کمترین میانگین (63/3 از 5) را نشان داد. این نتایج همسو با یافته­های تحقیق قادی درباره تفاوت ابعاد هویت دینی دانشجویان است. نتایج حاضر در کنار یافته­های قادی (1384) و همچنین، یافته­های پژوهش صدیق سروستانی و قادری (1388) که بر وجود هویت پیوندی در میان دانشجویان اذعان داشتند، توجه سیاستگذاری کلان به پیامدهای دوران گذار و تغییراتی که در هویت دینی محتمل است رخ دهد، ضرورت می­بخشد.

همچنین، یافته­های پژوهش حاضر درباره میزان مصرف تلویزیون در میان دانشجویان مورد مطالعه، حاکی از آن است که وضعیت مصرف تلویزیون در میان دانشجویان نمونه در حد متوسط به پایین (میانگین 37/2 از 5) است. در این میان، درصد قابل توجهی از دانشجویان (5/7 درصد) هرگز از تلویزیون استفاده نمی­کنند. همان­طوری که در نظریه کاشت بیان گردید، دانشجویان جزو بیندگان کم مصرف تلویزیون هستند، که روزانه دو ساعت یا کمتر، به صورت برنامه­ریزی شده و انتخابی تلویزیون تماشا می­کنند. دانشجویان به مثابه بینندگان کم­مصرف، از سایر رسانه­ها نیز به موازات تلویزیون استفاده می­کنند. دانشجویان در به کارگیری کالای فرهنگی تلویزیون «فعال» عمل می­کنند که محتوای برنامه­های دریافتی را «فعالانه» تفسیر می­کند. محتمل است دلایلی چون به کارگیری سایر مصارف رسانه­ای (چون اینترنت، کتاب، مجلات، ماهواره و غیره)، عدم دسترسی به تلویزیون و یا عدم گرایش به برنامه­های تلویزیون داخلی سبب کاهش مصرف تلویزیون در میان دانشجویان شده باشد. این خلأ در زمانی که تلویزیون از دیدگاه جامعه­شناسانی، چون گیدنز (1385) بر الگوهای زندگی روزمره افراد تأثیر جدی برجای می­نهد، بیشتر قابل مداقه است. در این میان، یافته مهمی که در پژوهش حاضر دیده شد، آن است که با افزایش مصرف تلویزیون داخلی در میان دانشجویان میزان هویت دینی بالاتری دیده شد. این امر در کنار تأثیری که میان میزان استفاده از تلویزیون بر هویت دینی دانشجویان نشان داده شد، قابل توجه سیاستگذاران برنامه­ریز می­تواند باشد. به واسطه رشد فزاینده استفاده از مصارف رسانه­ای دیگر چون اینترنت و ماهواره به عنوان کالای فرهنگی جهانی، توجه به واقعیت مصرف کم تلویزیون در میان دانشجویان قابل تأمل جدی است.

از نتایج تأمل­برانگیز دیگر در مطالعه حاضر، محتوای برنامه­های مصرفی از سوی دانشجویان و نوع تأثیرگذاری است که بر هویت دینی دانشجویان برجای نهاده است. بالاترین میانگین مصرف مربوط به برنامه­های تفریحی و سرگرمی (29/3 از 5) و پایین­ترین میانگین مربوط به برنامه‌های مذهبی (32/2 از 5) بوده است. در واقع، میان محتوای برنامه­هایی که دانشجویان برای استفاده از تلویزیون (به مثابه کالایی فرهنگی) به کار می­گیرند، تفاوت­های وجود دارد. اگر چه مطابق با یافته­های پژوهش حاضر هر چقدر تماشای انواع برنامه­های تلویزیون داخلی بالاتر می­رفت، میزان هویت دینی دانشجویان افزایش نشان داد، لیکن شدت و ضریب همبستگی بین برنامه­های صرفاً مذهبی با متغیر هویت دینی در همه ابعاد، نسبت به شدت و ضریب همبستگی آن با سایر برنامه­ها بیشتر بود، اما از میان ابعاد متغیر هویت دینی، بعد پیامدی دارای بیشترین شدت رابطه و ضریب همبستگی (513/0) با برنامه­های صرفاً مذهبی بوده است. افزایش تماشای برنامه­های صرفاً مذهبی، بیشترین تأثیر را بر بعد پیامدی متغیر هویت دینی نشان داد. همچنین، بعد اعتقادی نیز دارای بیشترین شدت رابطه و ضریب همبستگی (321/0) با سایر برنامه­ها بوده است.

نتایج یافته­ها بیانگر این مهم است که توجه به بعد کمّی و کیفی برنامه­های مذهبی در تلویزیون داخلی، عاملی مهم در تقویت هویت دینی دانشجویان است. از سوی دیگر، این مهم تأثیر شایانی بر بعد پیامدی هویت دینی خواهد گذاشت. یافته­ها حاکی از آن است که بهره­مندی بیشتر از برنامه­های مختلف تلویزیون می­تواند بر هویت دینی سنتی دانشجویان مؤثر باشد. تقویت برنامه­های دینی و افزایش جذب مخاطبان جوان در انتخاب مصرف فرهنگی تلویزیون داخلی عاملی تأثیرگذار بر تقویت هویت دینی ایشان در درجه اول و تحکیم بنیان هویت دینی جامعه خواهد بود. بر همین اساس، مداقه جدی مسؤولان امر به پر کردن فراغت افراد، بالاخص جوانان دانشجو از طریق تلویزیون امری خطیر تلقی می­شود. توجه به بالا بردن کیفیت برنامه­های تلویزیون متناسب با نیاز روز جامعه­ و به‌ویژه قشر جوان دانشجو، طریق مهمی برای مصون نگه داشتن هویت دینی آنهاست. همان­طور که نتایج تحقیق حاضر نشان داده، به طور کلی استفاده از برنامه­های تلویزیون داخلی تأثیر مثبتی بر روی هویت دینی دانشجویان داشته است. لذا جذب جوانان در مصرف تلویزیون داخلی، مهمترین گام و در پی آن تقویت برنامه­های مذهبی عاملی مهم در تقویت بعد پیامدی هویت دینی دانشجویان است.    

 

راهکارها و پیشنهادها

به موازات نتایج تحقیق حاضر، برخی راهکارها و پیشنهادها را در جهت کاهش پاره­ای چالش­ها و تقویت پیامدهای مثبت منتج از استفاده از تلویزیون در میان دانشجویان و ربط آن با هویت دینی ایشان مطرح می­نماییم.

*در درجه­ اول واقع­نگری و پذیرش واقعیات موجود درباره سطح و میزان هویت دینی سنتی و بازتابی در میان دانشجویان توسط سیاستگذاران و برنامه­ریزان کلان کشور؛

* توجه به تحقیق و تفحص در تولید اطلاعات و دانش درباره امور عقیدتی- دینی و معارف اسلامی برای جامعه دانشگاهی؛

* توجه مسؤولان رسانه­های داخلی به کیفیت برنامه­ها و آثار دینی در شبکه­های جهانی.

* ایجاد بستر مناسب در خصوص ابزارهای لازم آشنایی و تحکیم بنیان­های هویت­سازی دینی در میان جوانان و بالاخص دانشجویان؛ حضور مستمر و فعال­تر جامعه ایرانی در فضای رسانه­ای و همچنین، با توجه به تأثیرات منتج از برنامه­هایی که فضای دوسویه و تعاملی را پدید می­آورند و در روند کاهش هویت دینی سنتی افراد مؤثرند، لازم است در زمینه ایجاد شبکه­های اجتماعی با رویکرد دینی، سریال­ها و سایر تولیدات رسانه­ای که فرصت بازاندیشی در دین را ممکن سازد، در محوریت برنامه­های سیاستگذاران اجرایی ارتباطات رسانه­ای داخل کشور قرار گیرد.



[1] heavy viewers

[2] light viewers

[3]Elihu Katz

[4] Jay Blumler

[5]MichaelGurevitch

[6] Rosengren k. e

[7] این واژه از ترکیب " پیامد" و " اثر " ساخته شده است که انگلیسی آن ترکیبی از “Consequence” و “ Effect” است.

[8] heavy viewers

[9] light viewers

[10] Social Survey

[11] Face Validity

[12] Content Validity

منابع
احمدی‌پور، طاهره و رنجبر حداد، سمیه. (1387). «مطالعه استفاده از اینترنت با ابعاد هویت دانشجویان»، فصلنامه مطالعات فرهنگی و ارتباطات، سال چهارم، ش13، صص 83-97.
اخترشهر، علی. (1386). «ابعاد هویت اجتماعی- دینی دانشجو»، دانشگاه اسلامی 35، سال یازدهم، ش3، صص 96-.105
حاجیانی، ابراهیم. (1388). جامعه شناسی هویت ایرانی، تهران: پژوهشکده تحقیقات استراتژیک.
حسینی­انجدانی، درویزه، زهرا، خسروی، زهره، پورشهریاری، مه­سیما. (1388). «نقش رسانه­ها در رشد هویت ملی نوجوانان شهر تهران»، فصلنامه پژوهش­های ارتباطی، سال شانزدهم، ش2، صص39-64.
دواس، دی، ای. (1386). پیمایش در تحقیقات اجتماعی، ترجمه: هوشنگ نایبی، چاپ نهم، تهران: نشر نی.
دهشیری، محمدرضا. (1380). «جهانی شدن و هویت ملی»، فصلنامه مطالعات ملی، سال دوم، ش4، ص71-100.
ریتزر، جورج. (1385). نظریه­های جامعه شناسی در دوران معاصر، ترجمه: محسن ثلاثی، چاپ یازدهم، تهران: نشر علمی.
ساروخانی، باقر. (1380). روش تحقیق در علوم اجتماعی، چاپ چهارم، تهران: انتشارات پژوهشکده علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
سعیدیان، ایمان و دیگران. (1376). «رویکرد استفاده و رضایتمندی»، پژوهش و سنجش، سال چهارم، ش11، ص65 – 73.
سیدمن، استیون. (1386). کشاکش آرا در جامعه شناسی، ترجمه: هادی جلیلی، تهران: نشر نی.
صدیق سروستانی، رحمت­الله، قادری، صلاح­الدین. (1388). «ابعاد فرهنگی، اجتماعی، سیاسی هویت دانشجویان بر مبنای مؤلفه­های سنتی و مدرن (به تفکیک دانشگاه محل تحصیل)»، فصلنامه­ تحقیقات فرهنگی، دوره دوم، ش8، صص 35-65.
طالبی، سکینه. (1378). تحول هویت ملی دانش‌آموزان دختر دوره­های تحصیلی ابتدایی، راهنمایی و متوسطه در شهر تهران، پایان­نامه کارشناسی ارشد جامعه­شناسی.
عباسی قادی، مجتبی و خلیلی کاشانی، مرتضی. (1390). تأثیر اینترنت بر هویت ملی، چاپ دوم، تهران: پژوهشکده مطالعات راهبردی.
عباسی قادی، مجتبی. (1385). «بررسی رابطه استفاده از اینترنت و هویت دینی کاربران»، نشریه رسانه، سال هجدهم، ش 1، صص 173 – 197.
کاستلز، مانوئل. (1385). عصر اطلاعات: قدرت هویت، ترجمه: حسن چاوشیان، تهران: طرح نو.
گیدنز، آنتونی. (1385). جامعه شناسی، ترجمه: منوچهر صبوری، تهران: نشر نی.
مجتهدزاده، پیروز. (1376). «جغرافیا و سیاست در فرایندی نوین: نگاهی به برخی مفاهیم در جغرافیای سیاسی ژئوپولیتیک»، مجله دانشکده حقوق و علوم سیاسی، دوره42،  صص123-197.
مرکز آمار ایران. (1390). www.amar.ir، آخرین بازدید: 25/04/1390
مک کوایل، دنیس و ویندال، سون. (1388). مدل­های ارتباطات جمعی، ترجمه: گودرز میرانی، تهران: دفتر پژوهش­های رادیو.
موجمباری، آدیس کراسکیان. (1381). تدوین و هنجار­یابی پرسشنامه هویت دینی نوجوانان، دانشگاه آزاد اسلامی، پایان نامه کارشناسی ارشد.
مهدی‌زاده، شراره. (1384). «تلویزیون، مخاطب و نگرش نو»، مجله جامعه شناسی ایران، دوره ششم، ش4، صص 185 – 211.
Beaudoin, Christopher & Thorson, Esther (2004) "Testing the Cognitive Mediation Model (the Role of News Reliance and Three Gratifications Sought)", Communication Research, Vol.6, No.4, pp: 446_471.
Chaudhury, Sadia R. & Miller, Lisa. (2007) "Religious Identity Formation among Bangladeshi American Muslim Adolescents", Journal of Adolescent Research, Vol.5, No.5, PP: 1 – 28.
Laughey, Dan. (2007) "Key Themes in Media Theory", London: McGraw-Hill Education.  
Peek, Lori. (2005) "Becoming Muslim: The Development of a Religious Identity", Sociology of Religion, Vol. 66, No. 3, PP: 215 – 242.