مطالعه جامعه شناختی عوامل موثر بر عدم گرایش زنان مطلقه به ازدواج مجدد(مطالعه موردی شهر اصفهان)

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار گروه علوم اجتماعی دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه اصفهان، ایران

2 دانشیار گروه علوم اجتماعی دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران

3 دانشجوی کارشناسی ارشد رشته مطالعات زنان، دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه اصفهان

چکیده

هدف از این مطالعه بررسی جامعه شناختی عدم گرایش زنان مطلقه به ازدواج مجدد در شهر اصفهان بود. بر این اساس در قالب یک مطالعه پیمایشی و با استفاده از ابزار پرسشنامه تعداد ۲۰۷ نفر از زنان مطلقه دارای حداکثر ۴۵ سال سن ساکن شهر اصفهان با استفاده از نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. چارچوب نظری این پژوهش بر اساس نظریات مبادله اجتماعی، نظریه انتخاب عقلانی ، نظریه بازی و دیدگاه‌های فمینیسم تدوین شده است. 7/۳۰ درصد پاسخگویان تمایل بیشتری به ازدواج مجدد دارند و ۶/۶۹ درصد تمایل کمتری به ازدواج مجدد دارند. ۳۷ درصد پاسخگویان امید به زندگی پایینی دارند و ۸/۶۲ درصد پاسخگویان امید به زندگی بالاتری دارند.یررسی وضعیت اولویت تماس در مواقع ضروری بیانگر این است اولین اولویت افراد برای ارتباط گیری در مواقع ضروری به ترتیب ۹/۷۳ درصد خانواده، ۴/۱۷ درصد دوستان، ۵ درصد خویشاوندان و ۳ درصد همسر قبلی و خانواده وی بوده است. نتایج یافته‌های تحقیق نشان داد بین متغیرهای سرمایه اجتماعی و ابعاد آن با عدم گرایش زنان مطلقه به ازدواج ، حمایت اجتماعی با عدم گرایش زنان مطلقه به ازدواج و ناکامی منزلتی با عدم گرایش زنان مطلقه به ازدواج رابطه معناداری وجود دارد و نتایج تحلیل رگرسیون گام به گام نشان داد که متغیرهای سرمایه اجتماعی و تحصیلات و حمایت احتماعی بیشترین سهم را در تبیین تغییرات عدم گرایش زنان مطلقه به ازدواج دارند.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

Sociological study of the factors affecting the tendency of divorced women to remarry(Case study of Isfahan)

نویسندگان [English]

  • Ali Ghanbaribarzain 1
  • Ali Hashemianfar 2
  • Baegat Davoodi 3
1 Assistant Professor, Department of Social Sciences, Faculty of Literature and Humanities, University of Isfahan, Isfahan, Iran
2 University of Isfahan, Iran
3 Master student of women studies, Faculty of Literature and Humanities, University of Isfahan
چکیده [English]

The purpose of this study was a sociological study of the tendency of divorced women to remarry in Isfahan. Based on this, in the form of a survey study and using a questionnaire, 207 divorced women with a maximum age of 45 years living in Isfahan were selected using available sampling. The theoretical framework of this research is based on theories of social exchange, theory of rational choice, game theory and the views of feminism. 30.7% of respondents are more inclined to remarry and 69.6% are less inclined to remarry. 37% of respondents have low life expectancy and 62.8% of respondents have higher life expectancy. Percentage were friends, 5% relatives and 3% ex-spouse and family. The results showed that there is a significant relationship between social capital variables and its dimensions with the tendency of divorced women to marry, social support with the tendency of divorced women to marry and status failure with the tendency of divorced women to marry and the results of stepwise regression analysis. Showed that the variables of social capital and education and social support have the largest share in explaining the changes in the tendency of divorced women to marry.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Lack of tendency to remarry
  • dignity failure
  • social support
  • religiosity
  • life expectancy
جامعه شناسی کاربردی

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده
انتشار آنلاین از تاریخ 20 اسفند 1401

فایل ها

اشتراک گذاری

ارجاع به این مقاله

آمار